Ömer




Ömer, hayatıma anlam katan, kalbime dokunan çok özel bir insan. Onu tanıdığım günden beri hayatım değişti, sanki kader beni onunla karşılaşmak için hazırlamış gibiydi.

İlk karşılaşmamızı hatırlıyorum, kalbim o kadar hızlı atıyordu ki sanki yerinden çıkacakmış gibi hissetmiştim. Gözlerinde öyle bir derinlik vardı ki, içine kaybolmaktan korkmuştum. Utangaç bir gülümsemeyle kendini tanıttı, "Ömer" dedi, o an zaman durmuştu sanki.

Zamanla onu daha yakından tanıdım. Düşünceli, duygusal, yardımsever bir insandı. Her zaman başkalarını önce düşünür, asla bencil davranmazdı. Bir gün, zor bir durumdayken yanımdaydı. Bana öyle destek oldu ki, sanki sırtıma dev bir kanat takmıştı.

Ömer'le geçirdiğim her an özeldi. Birlikte kahkahalar atar, düşler kurar ve hayallerimizi paylaşırdık. Onunla konuştuğumda her şeyi unutabilirdim, sanki dünyada sadece ikimiz varmışız gibi gelirdi.

Ancak hayatın acımasız çarkları devreye girdi ve bir gün hiç beklemediğim bir haber aldım. Ömer, uzak diyarlara gidecekti. Kalbim paramparça olmuştu, onsuz bir hayat düşünemiyordum. Gözyaşlarımla uğurladım onu, sanki bir parçamı koparıp alıyorlardı.

Ayrılığımızın ardından günler, geceler geçmek bilmedi. Ömer'i çok özlüyordum, ancak onun mutlu olmasını istiyordum. Uzaklardan da olsa bana destek olduğunu hissedebiliyordum, sanki kalplerimiz bir köprüyle bağlıydı.

Yıllar sonra, kader bir kez daha yollarımızı kesiştirmişti. Tesadüfen bir kafede karşılaştık. Gözlerimiz buluştuğunda, zaman sanki geriye gitmişti. Aynı eski Ömer'di, daha da olgunlaşmış ve karizmatik olmuştu.

O gün uzun uzun konuştuk, hasret giderdik. Birbirimizden habersiz geçirdiğimiz yılları paylaştık. Ayrılığın acısı hala yüreğimde olsa da, onu görmek beni tarifi olmayan bir mutlulukla doldurdu.

Ömer, benim için sadece bir isim değil, bir hayat dersi. Onun sayesinde sevmenin, paylaşmanın ve kaybetmenin ne demek olduğunu öğrendim. Hayatıma dokundu, kalbime işledi ve sonsuza kadar kalbimde yaşayacak.

Şimdi, uzaklarda olsa da, biliyorum ki Ömer hala yanı başımda. Her zor anımda onun duasını, her mutlu anımda onun gülümsemesini hissediyorum. Çünkü o benim "Ömer"im, yaşam yolculuğumda bana eşlik eden, beni şekillendiren ve kalbimde ebediyen yer edinen özel insan.