Żmija zygzakowata

Żmija zygzakowata, zwana też żmiją pospolitą, to jeden z najbardziej znanych i rozpoznawalnych gatunków węży w Polsce. Jest średniej wielkości, jej długość zwykle mieści się w przedziale 60-80 cm, choć zdarzają się też osobniki dłuższe. Charakterystyczną cechą żmii zygzakowatej jest jej głowa, która jest trójkątna i wyraźnie odgraniczona od reszty ciała. Wierzch głowy pokryty jest drobnymi łuskami, a na grzbiecie widnieje ciemny zygzakowaty wzór.

Żmija zygzakowata jest gatunkiem jadowitym, jej jad jest toksyczny dla człowieka i może powodować poważne obrażenia. Gad ten nie jest jednak agresywny i zazwyczaj atakuje tylko wtedy, gdy poczuje się zagrożony. W takiej sytuacji żmija zwija się w charakterystyczny kształt litery S i przygotowuje się do ukąszenia.

Żmije zygzakowate zamieszkują tereny suche i słoneczne, takie jak polany, łąki i wrzosowiska. Są aktywne głównie w dzień, a nocą chowają się w norach lub pod kamieniami. Ich dieta składa się głównie z małych gryzoni, takich jak myszy i norniki, ale mogą również zjadać ptaki i jaszczurki.

Żmije zygzakowate są chronione w Polsce, ponieważ są zagrożone wyginięciem. Głównym zagrożeniem dla tych gadów jest utrata siedlisk, a także używanie pestycydów i trutek na gryzonie.

Jeśli spotkamy żmiję zygzakowatą, należy zachować spokój i nie wykonywać żadnych gwałtownych ruchów. Należy powoli się oddalić, dając wężowi przestrzeń. Jeśli żmija poczuje się zagrożona, może uderzyć, dlatego najlepiej unikać zbliżania się do niej.