Ένας Κρητικός στον Παράδεισο των Ψαριών

Χάθηκα στα στενά του Πειραιά, ψάχνοντας να βρω τον Μιλτιάδη Μαρινάκη, τον Καπετάνιο που θα με έπαιρνε μαζί του στο ταξίδι του μέχρι το Μάτι.

Τελικά, τον βρήκα πίνοντας καφέ σε μια καφετέρια της Ακτή Μιαούλη. Ήταν ένας γεροδεμένος άντρας με καλοσυνάτα μάτια και γένια σαν του Ποσειδώνα. Με χαιρέτησε θερμά και αμέσως ξεκινήσαμε για το λιμάνι.

Όταν φτάσαμε στο καΐκι του, τον "Άγιο Νικόλα", εντυπωσιάστηκα από το μέγεθός του. Ήταν ένα τεράστιο καΐκι, φτιαγμένο από ξύλο, με πανιά που ανέμιζαν στον άνεμο. Ο Μιλτιάδης με ξενάγησε στο κατάστρωμα και μου έδειξε τα δίχτυα, τις αρματωσιές και τους χώρους διαμονής του πληρώματος.

Ανυπομονούσα να σαλπάρουμε, αλλά έπρεπε πρώτα να περιμένουμε το πλήρωμα. Στο μεταξύ, ο Μιλτιάδης μου μίλησε για τη ζωή του στη θάλασσα. Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο της Κρήτης και από μικρό παιδί ονειρευόταν να γίνει ψαράς. Ξεκίνησε να ψαρεύει όταν ήταν μόλις 12 χρονών και από τότε δεν έχει σταματήσει.

Με τη σειρά μου, του μίλησα για την δική μου ζωή και τους λόγους που ήθελα να ακολουθήσω το ταξίδι του. Είχα πάντα μεγάλη αγάπη για τη θάλασσα και ήθελα να βιώσω από κοντά τον κόσμο των ψαράδων.

Τελικά, το πλήρωμα έφτασε και το ταξίδι ξεκίνησε. Αποπλεύσαμε από το λιμάνι του Πειραιά και κατευθυνθήκαμε για το Μάτι. Το νερό ήταν κρυστάλλινο και ο ήλιος ζέσταινε το πρόσωπό μου. Αισθανόμουν ήρεμος και ελεύθερος.

Τις επόμενες μέρες, βοήθησα το πλήρωμα με τις δουλειές του καϊκιού. Έμαθα να βάζω δίχτυα, να καθαρίζω τα ψάρια και να ταξιδεύω με πυξίδα. Οι μέρες μας στη θάλασσα ήταν γεμάτες δουλειά, αλλά και γέλιο και ιστορίες.

Ο Μιλτιάδης μου είπε ότι είχε ταξιδέψει σε όλη τη Μεσόγειο. Μου έδειξε φωτογραφίες από τα πιο διάσημα ψαροχώρια της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Ισπανίας. Ονειρευόταν να ταξιδέψει μέχρι την Αφρική, αλλά οι συνθήκες δεν του το είχαν επιτρέψει μέχρι τώρα.

Ένα βράδυ, ενώ καθόμασταν στο κατάστρωμα και κοιτάζαμε τα αστέρια, ο Μιλτιάδης μου είπε: "Η θάλασσα είναι σαν μια γυναίκα. Την σέβεσαι, την αγαπάς, και αυτή σε φροντίζει. Αλλά αν την προδώσεις, θα σε τιμωρήσει".

Τα λόγια του με έκαναν να σκεφτώ τον δικό μου σεβασμό για τη φύση. Συνειδητοποίησα ότι είχα την ευκαιρία να ζήσω μια μοναδική εμπειρία, κοντά στη θάλασσα και τους ανθρώπους που αφιερώνουν τη ζωή τους σε αυτήν.

Το ταξίδι μας κράτησε δύο εβδομάδες. Πιάσαμε πολλά ψάρια και γεμίσαμε το αμπάρι του καϊκιού. Όταν φτάσαμε πίσω στον Πειραιά, ήμουν γεμάτος εμπειρίες και αναμνήσεις. Είχα κάνει φίλους και είχα ανακαλύψει έναν κόσμο που δεν ήξερα ότι υπήρχε.

Ο Μιλτιάδης Μαρινάκης, ο Καπετάνιος του "Άγιου Νικόλα", είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος. Με δίδαξε τον σεβασμό για τη θάλασσα, την ομορφιά της σκληρής δουλειάς και την αξία της φιλίας.

Το ταξίδι μου στο Μάτι ήταν μια εμπειρία που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Με έφερε πιο κοντά στη φύση, στους ανθρώπους και στον εαυτό μου.