Ήρθαμε στον Ήλιο με τα Κέλυφά Μας

Ήταν μια μέρα σαν κι αυτή. Ο ήλιος έλαμπε, τα πουλιά κελαηδούσαν και οι άνθρωποι έτρεχαν σαν τρελοί, προσπαθώντας να βγάλουν τα προς το ζην.

Κάθισα σε ένα παγκάκι, κοιτάζοντας τους ανθρώπους να περνούν. Είδα ένα μικρό κορίτσι να παίζει με μια κούκλα, ένα αγόρι να παίζει ποδόσφαιρο και μια γυναίκα να μιλάει στο τηλέφωνό της.

Όλοι φαινόταν τόσο απασχολημένοι, τόσο απορροφημένοι από τη δική τους ζωή. Δεν παρατήρησα κανέναν να κοιτάζει τον ουρανό, κανέναν να εκτιμάει την ομορφιά της φύσης.

Και τότε είδα κάτι που άλλαξε την οπτική μου για πάντα. Μια τεράστια σφαίρα φωτός έπεσε από τον ουρανό. Πλησίαζε με απίστευτη ταχύτητα, αφήνοντας πίσω της μια φωτεινή ουρά.

Όλοι σταμάτησαν να κάνουν ό,τι έκαναν και κοίταξαν ψηλά στον ουρανό. Ο ήχος της σφαίρας που πλησίαζε έμοιαζε με βρυχηθμό θεού.

Όταν η σφαίρα προσγειώθηκε, οι πόρτες της άνοιξαν και βγήκαν έξω παράξενα πλάσματα. Είχαν ψηλά κεφάλια, μεγάλα μάτια και πράσινο δέρμα. Φορούσαν αστραφτερές στολές και κρατούσαν περίεργα όπλα.

Τα πλάσματα άρχισαν να μιλούν σε μια γλώσσα που δεν καταλάβαινα. Αλλά ένιωσα ότι ήθελαν να επικοινωνήσουν μαζί μας.

Πήρα βαθιά ανάσα και πλησίασα τα πλάσματα. "Γεια σας," είπα. "Είμαι από τη Γη."

Τα πλάσματα με κοίταξαν με απορία. Και τότε, συνέβη κάτι απίστευτο. Άρχισαν να μιλάνε τη γλώσσα μου.

"Είμαστε από τον Άρη," είπαν. "Έχουμε έρθει με ειρήνη."

Χαλάρωσα. Δεν ήθελαν να μας κάνουν κακό. Ήθελαν να γίνουν φίλοι μας.

Πέρασα τις επόμενες ώρες μιλώντας με τους Αρειανούς. Έμαθα για τον πολιτισμό τους, την ιστορία τους και τα όνειρά τους για το μέλλον.

Μοιραστήκαμε ιστορίες, γέλια και δάκρυα. Και όταν ήρθε η ώρα να φύγουν, είπαμε αντίο σαν παλιοί φίλοι.

Όταν οι Αρειανοί έφυγαν, κοιτάζοντας γύρω μου είδα τον κόσμο μέσα από καινούργια μάτια.

Το μικρό κορίτσι δεν έπαιζε πλέον με την κούκλα της, κοίταζε εκστατικά τον ουρανό, ονειρευόμενη τα άστρα.

Το αγόρι δεν έπαιζε πλέον ποδόσφαιρο, κοιτούσε τον ουρανό αναρωτιούμενος αν υπήρχαν άλλοι έξω εκεί.

Και η γυναίκα δεν μιλούσε πλέον στο τηλέφωνό της, κοιτούζε τον ουρανό και χαμογελούσε.

Ο ερχομός των Αρειανοί μας άλλαξε. Μας έκανε να δούμε πέρα από τα δικά μας όρια, να αναλογιστούμε τη θέση μας στο σύμπαν.

Δεν ξέρω τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Αλλά ξέρω ότι ο ερχομός των Αρειανοί ήταν μια υπενθύμιση ότι δεν είμαστε μόνοι.

Είμαστε μέρος ενός μεγαλύτερου σύμπαντος. Και κάποια μέρα, ίσως τα όνειρά μας για ένα μέρος όπου μπορούμε να ζήσουμε όλοι μαζί σε ειρήνη γίνουν πραγματικότητα.
Σημαντική Σημείωση:

Αυτό είναι ένα έργο μυθοπλασίας. Κάθε ομοιότητα με πραγματικά γεγονότα ή πρόσωπα είναι εντελώς συμπτωματική.