Αντώνης Φράγκος: Η δική μου ιστορία

Του Γιώργου Ανδρέου

Γνώρισα τον Αντώνη Φράγκο το 1981, όταν ήμουν στη δευτέρα τάξη του Εθνικού και εκείνος δίδασκε εδώ στο σχολείο της Νέας Φιλαδέλφειας. Φυσιογνωμία ιδιαίτερη, με τα μακριά μαλλιά, τη μελαγχολική διάθεση, αλλά και τη διεισδυτική ματιά, μας άρεσε από το πρώτο λεπτό που τον είδαμε.

Ο Αντώνης ήταν ένας δάσκαλος διαφορετικός. Μας μιλούσε για πολιτική, μας έβαζε να διαβάζουμε βιβλία και εφημερίδες, μας άνοιγε κόσμους που μέχρι τότε δεν είχαμε καν φανταστεί. Και ήταν από τους λίγους -αν όχι ο μόνος- που μας έκανε να αγαπήσουμε τη βιολογία.

Η επαφή μας συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια, όταν είχα φύγει πια από το σχολείο. Τον έβλεπα ακόμα στα βιβλιοπωλεία, στα συλλαλητήρια, στις πολιτικές συγκεντρώσεις, πάντα ενεργό, πάντα παρόντα στα δύσκολα. Και πάντα με ένα χαμόγελο στα χείλη, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.

Ο Αντώνης Φράγκος ήταν ένας άνθρωπος που άφησε το στίγμα του σε όσους είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε. Ήταν ένας δάσκαλος, ένας δημοσιογράφος, ένας αγωνιστής, αλλά πάνω από όλα ήταν ένας πολύτιμος φίλος και σύντροφος. Θα τον θυμόμαστε πάντα με αγάπη και νοσταλγία.