Απεργία αύριο: Δικαιώματα εργαζομένων ή εκβιασμός;

"Απεργία αύριο, μην πάτε πουθενά", διαλαλούν τα μεγάφωνα στις πλατείες της Αθήνας. Μια ακόμη απεργία, που έρχεται να αφήσει το στίγμα της στην καθημερινότητα των πολιτών. Αλλά μήπως πίσω από αυτό το δικαίωμα των εργαζομένων κρύβεται κάτι περισσότερο; Μήπως η απεργία έχει εξελιχθεί σε ένα όπλο εκβιασμού από κάποιους;

Είναι αναμφισβήτητο δικαίωμα των εργαζομένων να απεργούν προκειμένου να διεκδικήσουν τα αιτήματά τους. Οι απεργίες έχουν έναν μακρύ αγωνιστικό δρόμο στην Ελλάδα, αποτελώντας ένα σημαντικό εργαλείο για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Ας θυμηθούμε μόνο την ιστορική απεργία των τριών "ΟΧΙ" το 1946 που θεωρείται μέχρι και σήμερα το σημαντικότερο γεγονός της μεταπολεμικής περιόδου.

Τα τελευταία χρόνια όμως, παρατηρείται μια αύξηση της συχνότητας των απεργιών, η οποία έχει αρχίσει να προκαλεί απογοήτευση στους πολίτες. Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα των μαθητών, που βλέπουν τη χρονιά τους να χάνεται από τις επαναλαμβανόμενες απεργίες εκπαιδευτικών και καθηγητών. Αλλά και οι επιχειρήσεις, ιδιαίτερα οι μικρομεσαίες, δυσκολεύονται να επιβιώσουν λόγω της αβεβαιότητας που δημιουργούν οι προκηρυγμένες απεργίες.

Το πρόβλημα έγκειται στο ότι η απεργία, συχνά, αποτελεί περισσότερο ένα μέσο εκβιασμού από τους εργαζομένους προς τους εργοδότες ή προς την κυβέρνηση. Οι απαιτήσεις πολλές φορές είναι υπερβολικές και οι τακτικές που ακολουθούνται συχνά ξεφεύγουν από τα όρια του νόμου. Αποκλεισμοί δρόμων, καταστροφές καταστημάτων και βία κατά απεργοσπαστών είναι μερικά μόνο από τα φαινόμενα που παρατηρούμε.

Είναι φυσικό οι εργαζόμενοι να διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Ωστόσο, η απεργία θα πρέπει να αποτελεί το τελευταίο τους όπλο, όταν όλα τα υπόλοιπα μέσα έχουν εξαντληθεί. Δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως μέσο εκβιασμού, ούτε να γίνεται αυτοσκοπός.

Η απεργία, όπως και κάθε δικαίωμα, πρέπει να ασκείται με γνώμονα το σεβασμό της δημοκρατίας, των άλλων δικαιωμάτων αλλά και των αναγκών του κοινωνικού συνόλου. Διαφορετικά, θα χάσει την αξία της και θα μετατραπεί σε ένα εργαλείο που θα βλάπτει τους ίδιους τους εργαζόμενους.

Είναι καιρός να αναρωτηθούμε για το ρόλο και τη σημασία της απεργίας στη σύγχρονη Ελλάδα. Μήπως χρειάζεται να ξανασκεφτούμε τα όριά της και τους τρόπους άσκησής της; Μήπως τελικά το δικαίωμα αυτό έχει εξελιχθεί σε ένα μέσο εκβιασμού, αντί ενός εργαλείου διεκδίκησης;

Ας μην ξεχνάμε ότι όλοι μας είμαστε μέλη της κοινωνίας και οι πράξεις μας επηρεάζουν όλους.