Βλάσησ, ο Μάραθε

Ήταν ένα υπέροχο καλοκαιρινό απόγευμα στην Ελλάδα. Ο ήλιος έδυε, βάφοντας τον ουρανό με εκθαμβωτικά χρώματα. Εγώ και οι φίλοι μου καθόμασταν σε μια παραλία, απολαμβάνοντας την αύρα και ακούγοντας μουσική. Ξαφνικά, είδαμε έναν άντρα να περνάει δίπλα μας. Ήταν μαυρισμένος και ψηλός, με μακριά, μαύρα μαλλιά. Φορούσε μόνο ένα μαγιό και σανδάλια.
Τον κοίταξα πιο προσεκτικά και συνειδητοποίησα ότι ήταν ο Βλάσης. Ένας άντρας που γνώριζα από το σχολείο. Δεν τον είχα δει εδώ και χρόνια. Ήταν πάντα ένας ήσυχος και συνεσταλμένος τύπος, αλλά τώρα έμοιαζε τελείως διαφορετικός.
"Βλάση;" είπα με δισταγμό.
Στράφηκε προς το μέρος μου και με κοίταξε. Στα μάτια του είδα μια αμυδρή λάμψη αναγνώρισης.
"Ναι;" απάντησε.
"Εγώ είμαι ο <Το όνομα σας> από το σχολείο," είπα.
"Ω, γεια σου," είπε. "Πώς είσαι;"
Περιέγραψα πώς ήταν η ζωή μου και τον ρώτησα για τη δική του. Μου είπε ότι είχε ταξιδέψει πολύ τα τελευταία χρόνια. Είχε πάει σε μέρη σαν την Ταϊλάνδη, την Ινδία και το Περού. Μου είπε για τις απίστευτες εμπειρίες του και τους ανθρώπους που συνάντησε.
Όσο μιλούσαμε, συνειδητοποίησα ότι Βλάσης είχε αλλάξει πολύ. Δεν ήταν πλέον ο ντροπαλός και συνεσταλμένος τύπος που θυμόμουν. Ήταν πιο σίγουρος και άνετος με τον εαυτό του. Είχε μια λάμψη στα μάτια του που δεν είχε πριν.
"Ξέρεις," είπε ξαφνικά, "έχεις αλλάξει κι εσύ."
Γέλασα. "Νομίζω ότι όλοι αλλάζουμε με τον καιρό."
"Ναι, αλλά εσύ έχεις αλλάξει πολύ," είπε. "Είσαι πιο... άνετη. Πιο σίγουρη για τον εαυτό σου."
"Ευχαριστώ," είπα. "Νομίζω ότι τα ταξίδια με έχουν αλλάξει."
"Νομίζω κι εγώ," είπε. "Όταν ταξιδεύεις, βλέπεις τον κόσμο από μια διαφορετική οπτική γωνία. Συνειδητοποιείς πόσο μικρός είσαι και πόσο μεγάλος είναι ο κόσμος. Αυτό σε αλλάζει."
"Έχεις δίκιο," είπα. "Τα ταξίδια σε ανοίγουν σε νέες εμπειρίες και ιδέες."
Μιλήσαμε για τους στόχους μας και τα όνειρά μας. Και οι δύο συμφωνήσαμε ότι θέλαμε να συνεχίσουμε να ταξιδεύουμε και να ανακαλύπτουμε τον κόσμο.
Όταν έφτασε η ώρα να φύγουμε, μείναμε σε επαφή. Χαρήκαμε και οι δύο που είχαμε ξανασυναντηθεί.
Όταν επέστρεψα σπίτι εκείνο το βράδυ, δεν μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι τον Βλάση. Ήταν ενδιαφέρον να τον ξαναδώ μετά από τόσα χρόνια. Ο Βλάσης ήταν ένα ζωντανό παράδειγμα του πώς τα ταξίδια μπορούν να αλλάξουν τη ζωή ενός ανθρώπου. Μου έδωσε έμπνευση να συνεχίσω να ταξιδεύω και να ανακαλύπτω τον κόσμο.