Υπάρχει κάτι ακαταμάχητα συναρπαστικό στον Στάθη Σταμουλακάτο. Με την σκοτεινή, εκκεντρική εμφάνισή του και το διεισδυτικό βλέμμα του, έχει την τέλεια εμφάνιση για έναν κακό. Αλλά υπάρχει περισσότερο σε αυτόν από απλά την εμφάνιση.
Ο Σταμουλακάτος είναι επίσης ένας εξαιρετικά ταλαντούχος ηθοποιός, ικανός να υποδυθεί κάθε ρόλο με πειστικότητα και βάθος. Είτε πρόκειται για τον σαδιστή δολοφόνο στην ταινία "Ελευθερία ή Θάνατος" είτε για τον διεφθαρμένο αστυνομικό στην τηλεοπτική σειρά "Ο Χατζής", ο Σταμουλακάτος πάντα κλέβει την παράσταση.
Μέρος της γοητείας του Σταμουλακάτου έγκειται στην ικανότητά του να βρίσκει τον άνθρωπο πίσω από όλους τους κακούς του. Ακόμα και οι πιο σκοτεινές ψυχές έχουν τα κίνητρά τους και ο Σταμουλακάτος είναι πάντα σε θέση να βρει την τραγωδία σε κάθε ρόλο.
Υπάρχει μια σκηνή στην ταινία "Ελευθερία ή Θάνατος" όπου ο χαρακτήρας του Σταμουλακάτου, ο δολοφόνος, ανακρίνεται από τον αστυνομικό. Συνήθως, μια σκηνή τέτοια θα ήταν εκκωφαντική και γεμάτη βία. Αλλά στην ερμηνεία του Σταμουλακάτου, γίνεται σχεδόν ποιητική.
Ο δολοφόνος είναι ήρεμος και στοχαστικός, καθώς εξηγεί τα κίνητρά του στον αστυνομικό. Μιλάει για τη φτώχεια και τη βία της παιδικής του ηλικίας, για τα πράγματα που τον οδήγησαν στον κόσμο του εγκλήματος. Δεν ζητά οίκτο, αλλά θέλει ο αστυνομικός να καταλάβει την πορεία που τον οδήγησε να γίνει αυτός που είναι.
Είναι μια μαγνητιστική σκηνή και είναι μαρτυρία της ικανότητας του Σταμουλακάτου να ανθρωποποιήσει ακόμα και τους πιο κακούς χαρακτήρες. Είναι αυτή η ικανότητα που τον καθιστά έναν τόσο αγαπημένο κακό στον ελληνικό κινηματογράφο.
Ο Σταμουλακάτος δεν είναι μόνο ταλαντούχος ηθοποιός, αλλά και γοητευτική προσωπικότητα. Είναι πάντα πρόθυμος να μιλήσει για τη δουλειά του και είναι πάντα πρόθυμος να βοηθήσει άλλους ηθοποιούς. Είναι ένας πραγματικός θησαυρός για τον ελληνικό κινηματογράφο και ανυπομονώ να δω τι άλλες αξιομνημόνευτες κακιές ερμηνείες έχει να μας προσφέρει στο μέλλον.