Γρηγόρησ λαμπράκησ

Γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 3 Απριλίου 1912. Ήταν γιος του Δημητρίου Λαμπράκη, καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, και της Ελένης Λαμπράκη. Αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Αθήνα, σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από όπου αποφοίτησε με άριστα το 1936.
Μετά την αποφοίτησή του, επιλέχθηκε ως υπότροφος του Ιδρύματος Ροκφέλερ και μετέβη στην Αγγλία, όπου εργάστηκε ως ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. Εκεί, συνεργάστηκε με τον διάσημο φυσιολόγο Σερ Χένρι Χάλετ Ντέιλ, με τον οποίο δημοσίευσε αρκετές εργασίες σχετικά με τη φαρμακολογία της ακετυλοχολίνης.
Το 1939, επέστρεψε στην Ελλάδα και διορίστηκε ως διευθυντής του Φαρμακολογικού Εργαστηρίου της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα, εργάστηκε ως γιατρός στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός». Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, συνεργάστηκε με την Εθνική Αντίσταση και έλαβε μέρος σε αρκετές αντιστασιακές ενέργειες.
Μετά τον πόλεμο, συνέχισε το επιστημονικό και κλινικό του έργο. Το 1952, διορίστηκε τακτικός καθηγητής της Φαρμακολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έγραψε πολλά επιστημονικά βιβλία και άρθρα, τα οποία συνέβαλαν σημαντικά στην πρόοδο της φαρμακολογικής επιστήμης.
Παράλληλα με την επιστημονική του δραστηριότητα, ο Γρηγόρης Λαμπράκης ασχολήθηκε με την πολιτική. Το 1961, εκλέχθηκε βουλευτής Αθηνών με την Ένωση Κέντρου. Από αυτή τη θέση, αγωνίστηκε για την προώθηση της δημοκρατίας, της ειρήνης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Το 1963, ίδρυσε την Ελληνική Εταιρεία Μελέτης Ατόμου, με στόχο την προώθηση της ειρηνικής χρήσης της ατομικής ενέργειας. Ήταν επίσης ένας από τους πρωτεργάτες της Παγκόσμιας Ειρηνικής Πορείας, η οποία ξεκίνησε από την Ινδία το 1960 και κατέληξε στην Αθήνα το 1963.
Στις 22 Μαΐου 1963, ο Γρηγόρης Λαμπράκης δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη από παρακρατικές οργανώσεις της δεξιάς. Η δολοφονία του προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έγινε σύμβολο της πάλης κατά της βίας και του ολοκληρωτισμού.
Τη μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη τιμούν σήμερα πολλά ιδρύματα, οργανώσεις και εκδηλώσεις. Το όνομά του φέρει το στάδιο ειρήνης και φιλίας, το οποίο αποτελεί ένα διεθνές σύμβολο ειρήνης και αλληλεγγύης.