Διονύση, πού πας πρωί πρωί;
Με τη μηχανή σου προς το θάνατο κινείς;
Δεν βλέπεις τα σημάδια στο δρόμο σου;
Δεν ακούς τις προειδοποιήσεις των άλλων;
Διονύση, πόσες φορές σου είπαν να προσέχεις;
Πόσες φορές σε προειδοποίησαν για τα επικίνδυνα μονοπάτια;
Κι εσύ, πεισματάρης, επιμένεις να ορμάς προς τον κίνδυνο;
Θα πεις «η ζωή είναι σύντομη, πρέπει να ζήσω στο έπακρο».
Ναι, αλλά δεν χρειάζεται να πεθάνεις γι' αυτό.
Μπορείς να ζήσεις όμορφα και χωρίς να ρισκάρεις τόσο πολύ.
Διονύση, άκου με. Μην τρέχεις τόσο γρήγορα.
Πρόσεχε περισσότερο. Φόρα κράνος.
Δεν θέλουμε να σε χάσουμε.
Διονύση, πού πας πρωί πρωί;
Ελπίζω όχι στον τάφο σου.