Εξοδος Μεσολογγίου

Στις 10 Απριλίου 1826, έλαβε χώρα ένα γεγονός που σημάδεψε την ιστορία της Ελλάδας, η Έξοδος του Μεσολογγίου. Μια επέτειος που μας συγκινεί, μας υπενθυμίζει την απαράμιλλη γενναιότητα και θυσία των προγόνων μας.

Το Μεσολόγγι, μια πόλη μικρή αλλά στρατηγικής σημασίας, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση. Η υπεράσπισή του έγινε σύμβολο τόλμης και αποφασιστικότητας, μα και τραγωδίας.

Τον Απρίλιο του 1825, ο τουρκικός στρατός ξεκίνησε την πολιορκία του Μεσολογγίου. Οι υπερασπιστές, με επικεφαλής τον Γεώργιο Καραϊσκάκη, αντιστάθηκαν σθεναρά. Οι μάχες ήταν σκληρές, οι απώλειες μεγάλες, αλλά οι πολιορκημένοι αδάμαστοι.

Καθώς η πολιορκία παρατεινόταν, τα εφόδια λιγόστευαν και η κατάσταση των πολιορκημένων γινόταν απελπιστική. Η πείνα και οι επιδημίες θέριζαν τους κατοίκους. Οι υπερασπιστές συνειδητοποίησαν ότι δεν θα άντεχαν άλλο.

Τη νύχτα της 10ης Απριλίου 1826, οι αποφασισμένοι επαναστάτες πήραν την ολέθρια απόφαση να σπάσουν τον κλοιό υπό την κάλυψη του σκότους. Ήξεραν ότι ήταν ένας παράτολμος ελιγμός, αλλά ήταν προτιμότερο να πεθάνουν με τα όπλα στα χέρια παρά να παραδοθούν.

Γύρω στα 3.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά, οργανώθηκαν σε τάγματα και ετοιμάστηκαν για τη φονική έξοδο. Όρμησαν έξω από τις πύλες, αποφασισμένοι να πολεμήσουν μέχρι τέλους. Η σφαγή που ακολούθησε ήταν απηνής. Έπεσαν μαχόμενοι εκατοντάδες επαναστάτες, ανάμεσά τους και ο στρατηγός Κωλέττης Δεληγιάννης.

Στη σύζυγό του Γιάννη Τσάμη Καρατάσου αποδίδεται η συγκινητική πράξη να στραγγαλίσει τα παιδιά της για να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού. Η ίδια συνελήφθη, οδηγήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και πνίγηκε στο Βόσπορο.

Η Έξοδος του Μεσολογγίου δεν άφησε ανεπηρέαστο κανέναν. Ο ηρωισμός και η θυσία των υπερασπιστών ενέπνευσε το φιλελληνικό κίνημα σε όλη την Ευρώπη. Η πόλη έγινε σύμβολο του αγώνα για την ελευθερία και την ανεξαρτησία.

Σήμερα, η επέτειος της Εξόδου γιορτάζεται σε όλη την Ελλάδα με παρελάσεις, ομιλίες και αναπαραστάσεις. Υπενθυμίζει τη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος και την αξία της θυσίας για ευγενή ιδανικά.

Εκείνη τη μοιραία νύχτα, η Αθηνά, μια νεαρή γυναίκα με βλέμμα αποφασισμένο, πήρε αγκαλιά το βρέφος της και βγήκε στην πλατεία. Οι άνθρωποι έκλαιγαν, αγκαλιάζονταν και ορκίζονταν να πολεμήσουν μέχρι τέλους.

Η Αθηνά κοίταξε γύρω της, το βλέμμα της στραμμένο προς τους συντρόφους της. Αισθάνθηκε εκείνη τη στιγμή μια περίεργη ηρεμία, μια αίσθηση αποφασιστικότητας. Δεν είχαν τίποτα άλλο να χάσουν εκτός από την ελευθερία τους και θα τη διεκδικούσαν με κάθε κόστος.

Η Έξοδος του Μεσολογγίου δεν ήταν μόνο μια στρατιωτική ήττα, αλλά μια αθάνατη νίκη του πνεύματος. Η θυσία των υπερασπιστών μας ενέπνευσε να αγωνιζόμαστε πάντα για ελευθερία, αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία. Ας τους θυμόμαστε πάντοτε με ευγνωμοσύνη και ας αντλούμε από το παράδειγμά τους δύναμη και ελπίδα.