Σε έναν αγωνιστικό χώρο, η μάχη του Ερυθρού Αστέρα με τον Παναθηναϊκό έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα. Στα χρόνια που πέρασαν, οι δύο αυτοί αντίπαλοι έχουν συναντηθεί σε επικές αναμετρήσεις, που άφησαν το στίγμα τους στο ελληνικό και ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Η ιστορία της αντιπαλότητας των δύο αυτών ομάδων χάνεται στις δεκαετίες του 1970 και του 1980. Τότε, ο Παναθηναϊκός μεσουρανούσε στην Ευρώπη, ενώ ο Ερυθρός Αστέρας ήταν η απόλυτη δύναμη στα Βαλκάνια. Οι αγώνες τους είχαν πάντα πολύ υψηλό βαθμό έντασης και αθλητικού πάθους, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα μεγάλες νίκες, αλλά και οδυνηρές ήττες.
Εκτός από τις αγωνιστικές επιτυχίες, όμως, η αντιπαλότητα του Ερυθρού Αστέρα με τον Παναθηναϊκό έχει αποκτήσει και ένα ιδιαίτερο νόημα. Οι δύο ομάδες εκπροσωπούν διαφορετικούς πολιτικούς και κοινωνικούς κόσμους, και οι συναντήσεις τους έχουν συχνά φέρει στην επιφάνεια πιο βαθιά ζητήματα.
Η κορύφωση αυτής της αντιπαλότητας ήρθε το 1996, όταν οι δύο ομάδες έφτασαν στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης. Η ατμόσφαιρα στην Αθήνα ήταν ηλεκτρισμένη, με τους φιλάθλους των δύο ομάδων να δημιουργούν ένα μοναδικό θέαμα στις εξέδρες. Στο τέλος, ο Παναθηναϊκός επικράτησε με 67-66, κατακτώντας το πρώτο Ευρωπαϊκό της ιστορίας του.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, η αντιπαλότητα μεταξύ των δύο ομάδων έχει γίνει πιο έντονη. Οι αγώνες τους είναι πάντα γεμάτοι πάθος και ένταση, και δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν ξεπεράσει τα όρια του αθλήματος.
Ωστόσο, παρά τις εντάσεις που έχουν σημειωθεί, η αντιπαλότητα μεταξύ του Ερυθρού Αστέρα και του Παναθηναϊκού παραμένει ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ. Είναι μια αντιπαλότητα που έχει δώσει στους φιλάθλους των δύο ομάδων μοναδικές στιγμές, και έχει συμβάλει στη δημιουργία μιας πλούσιας και παθιασμένης αθλητικής κουλτούρας στη χώρα μας.