Ζιζελ πελικο! Η αληθινή ιστορία πίσω από το παραμύθι

Από την Ειρήνη Παπαδοπούλου

Σε ένα μακρινό χωριό, στην καρδιά της Ελλάδας, υπήρχε μια φορά κι έναν καιρό ένα κορίτσι με μακριά, μαύρα μαλλιά και λαμπερά πράσινα μάτια, η Ζιζελ. Όλοι την αποκαλούσαν "πελικο" λόγω του απαλού, λευκού της δέρματος, που έμοιαζε με πέταλο περιστεριού.

Η Ζιζελ ήταν ένα ευαίσθητο και καλόκαρδο πλάσμα, που αγαπούσε να βοηθά τους άλλους. Ήταν πάντα πρόθυμη να δανείσει ένα χέρι, από το να κουβαλάει βαριά καλάθια για τους γείτονες μέχρι να παρηγορεί τα παιδιά που έκλαιγαν.

Ωστόσο, η ζωή της Ζιζελ δεν ήταν χωρίς δυσκολίες. Η μητέρα της είχε πεθάνει όταν αυτή ήταν μωρό, και ο πατέρας της ήταν ένας φτωχός αγρότης, που δυσκολευόταν να τα βγάλει πέρα. Η Ζιζελ περνούσε τις μέρες της δουλεύοντας σκληρά στο χωράφι και τα βράδια φρόντιζε τον άρρωστο πατέρα της.

Μια μέρα, καθώς η Ζιζελ έπλενε τα ρούχα στο ποτάμι, άκουσε μια παιδική φωνή να κλαίει.
Τρέχοντας προς τη φωνή, βρήκε ένα μικρό κορίτσι που είχε πέσει και είχε γρατσουνίσει το γόνατό του.
Η Ζιζελ καθάρισε απαλά την πληγή και παρηγόρησε το κορίτσι με γλυκά λόγια.
Για να τη ευχαριστήσει, το κορίτσι της έδωσε ένα πανέμορφο μαργαριτάρι που βρήκε στο ποτάμι.

Η Ζιζελ κράτησε το μαργαριτάρι κοντά στην καρδιά της και από εκείνη τη μέρα και μετά, η ζωή της άρχισε να αλλάζει. Το χωριό άρχισε να ευημερεί, οι καλλιέργειες ήταν άφθονες και οι άνθρωποι έγιναν πιο χαρούμενοι. Και όλα αυτά, οι χωρικοί πίστευαν ότι οφείλονταν στη μαγική δύναμη του μαργαριταριού της Ζιζελ.

Όσο περνούσαν τα χρόνια, η φήμη της Ζιζελ ως "πελικο" εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλάδα.

Οι άνθρωποι ταξίδευαν από μακριά για να τη συναντήσουν και να ζητήσουν τη βοήθειά της. Η Ζιζελ δεν αρνήθηκε ποτέ σε κανέναν, χρησιμοποιώντας το μαργαριτάρι της για να θεραπεύσει τους αρρώστους, να φέρει ειρήνη και να εξασφαλίσει την ευημερία.

Η ιστορία της Ζιζελ πελικο πέρασε από γενιά σε γενιά, και μέχρι σήμερα, λέγεται ότι το μαργαριτάρι της εξακολουθεί να φέρνει χαρά και ευτυχία στον κόσμο. Και έτσι, το παραμύθι της Ζιζελ πελικο θα συνεχίσει να ζει για πάντα, υπενθυμίζοντας μας τη δύναμη της καλοσύνης και της ανιδιοτέλειας.