Η γιορτή του πατέρα

Γεια σας, συνάνθρωποι! Είναι και πάλι εδώ η ξεχωριστή μέρα που γιορτάζουμε τους ανθρώπους που μας έφεραν στη ζωή, τους πατέρες μας. Και μπορεί να μην είναι πάντοτε τέλειοι, αλλά σίγουρα είναι οι δικοί μας.

Θυμάμαι τον πατέρα μου σαν παιδί, πάντα στο πλάι μου όταν τον χρειαζόμουν. Με έμαθε να καβαλάω ποδήλατο, να δένω τα κορδόνια μου και να είμαι γενναίος απέναντι σε οτιδήποτε με τρόμαζε. Ήταν ο ήρωας μου, και ακόμα είναι.

Τώρα που εγώ είμαι πατέρας, καταλαβαίνω πολύ περισσότερα γι' αυτόν. Ανησυχούσε διαρκώς για μένα, ήθελε να είμαι ασφαλής και ευτυχισμένος. Και ακόμα κι όταν έκανα λάθη, ήταν πάντα δίπλα μου, να με στηρίζει και να με συμβουλεύει.

• 
  Είμαι ευγνώμων για όλα όσα έκανε ο πατέρας μου για μένα. Με διαμόρφωσε σε αυτόν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα, και είμαι σίγουρος ότι και ο δικός σας έκανε το ίδιο για εσάς.
• Έτσι, ας πάρουμε ένα λεπτό σήμερα για να εκτιμήσουμε τους πατέρες μας. Ας τους πούμε πόσο τους αγαπάμε και πόσο μας νοιάζουν. Και ας υποσχεθούμε στον εαυτό μας ότι θα είμαστε πάντα εκεί γι' αυτούς, όπως και αυτοί ήταν πάντα εκεί για εμάς.

Χρόνια πολλά σε όλους τους υπέροχους πατέρες εκεί έξω! Είστε οι καλύτεροι!

Υ.Γ.: Εάν ο δικός σας πατέρας δεν βρίσκεται πλέον μαζί σας, ελπίζω να ξέρετε ότι πάντα θα τον θυμάστε με αγάπη και ευγνωμοσύνη.