ΙΣΑΑΚ ΣΟΥΣΗΣ: Ο στιχουργός που έγραψε τη μουσική της ψυχής μας

Με την είδηση του θανάτου του σπουδαίου στιχουργού, Ισαάκ Σούση, θρηνούμε όχι μόνο την απώλεια ενός ταλαντούχου ανθρώπου, αλλά και τη σιωπή μιας φωνής που έγινε synonymous με την Ελλάδα.

Οι στίχοι του Σούση, άλλοτε μελωδικοί και άλλοτε αιχμηροί σαν ξυράφι, είχαν τη δύναμη να αφυπνίζουν συναισθήματα, να διεγείρουν σκέψεις και να εμπνέουν ολόκληρες γενιές Ελλήνων.

Μπορούσε να μετατρέψει την καθημερινή ζωή σε τέχνη, να βρει ομορφιά ακόμα και στις πιο σκοτεινές γωνιές και να υμνήσει τον πόνο με έναν τρόπο που μετέτρεπε τα δάκρυα σε τραγούδια.

Οι συνεργασίες του με σπουδαίους ερμηνευτές, όπως οι Διονύσης Σαββόπουλος, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και ο Γιάννης Ζουγανέλης, δημιούργησαν μερικά από τα πιο εμβληματικά κομμάτια της ελληνικής μουσικής σκηνής. τραγούδια που έγιναν ο στίχος της ζωής μας, συντροφεύοντάς μας σε κάθε βήμα.

Η "Ρόζα", το "Νότος", ο "Τούρκος στο Παρίσι", "Ο παλιός στρατιώτης", η "Τσιγγάνα" και το "Αχ, κορίτσι μου" είναι μερικά μόνο από τα αριστουργήματά του που θα συνεχίσουν να μας ταξιδεύουν μέσα από τις λέξεις και τις νότες τους.

Σε μια εποχή που οι λέξεις συχνά χάνουν το νόημά τους, ο Σούσης μας υπενθυμίζει τη δύναμη της γλώσσας, την ικανότητά της να αφηγείται ιστορίες, να εκφράζει συναισθήματα και να μας ενώνει.

Μπορεί να έφυγε από κοντά μας, αλλά το πνεύμα του, η τέχνη του και η παρακαταθήκη του θα συνεχίσουν να υπάρχουν μέσα από τα αθάνατα λόγια του.

Γιατί, όπως έγραψε ο ίδιος: "Στον αέρα να με σπείρουνε, μνημείο δε θα στήσω/ Εγώ στη γης θα φυτρώσω σαν δέντρο αγέρωχο".

Καλό ταξίδι, Ισαάκ.