Ιφιγενεια εν αυλιδι

Τριακόσια χρόνια μετά την πτώση της Τροίας, ο ποιητής Αισχύλος ανέβασε το αριστούργημά του, «Ιφιγένεια εν Αυλίδι», στο Θέατρο του Διονύσου στην Αθήνα. Ένα δράμα που αντηχεί ακόμα και σήμερα, μια τραγωδία αγάπης, τιμής και θυσίας που συνεχίζει να συγκινεί θεατές ανά τους αιώνες.

Η ιστορία εκτυλίσσεται στον καταυλισμό των Αχαιών στην Αυλίδα, όπου οι Έλληνες ετοιμάζονται να αποπλεύσουν για την Τροία. Ο αρχηγός του στρατού, ο Αγαμέμνονας, έχει προσφέρει τη θυσία της κόρης του, της Ιφιγένειας, στην θεά Άρτεμη, προκειμένου να εξασφαλίσει ευνοϊκούς ανέμους για το ταξίδι τους. Αλλά η Ιφιγένεια δεν είναι απλώς ένα πιόνι στο παιχνίδι της μοίρας. Είναι μια δυναμική γυναίκα, μια στοργική κόρη, που αντιμετωπίζει τον επικείμενο θάνατό της με αξιοπρέπεια και θάρρος.

«Εσύ, ο πατέρας μου, εσύ με φέρνεις σε αυτή τη σφαγή, εσύ με γέννησες και τώρα θα με σφάξεις», κλαίει η Ιφιγένεια. «Ο κόσμος θ' αναγνωρίσει την μεγάλη μου αρετή, αλλά εσένα, πατέρα, θα σε καταδιώκει η φήμη της πράξης σου».

Η τραγωδία της Ιφιγένειας δεν είναι μόνο μια ιστορία θυσίας. Είναι μια ιστορία αγάπης, ανάμεσα σε μια κόρη και τον πατέρα της, ανάμεσα σε έναν πατέρα και την πατρίδα του. Ο Αγαμέμνονας παλεύει με τον ηθικό διχασμό του, εγκλωβισμένος ανάμεσα στην αφοσίωση στην οικογένειά του και στο καθήκον του προς τον λαό του.

Η σύγκρουση μεταξύ ατομικής συνείδησης και εθνικής υποχρέωσης

Τα όρια της γονικής αγάπης και της θυσίας

Ο ρόλος της μοίρας και η δύναμη της ανθρώπινης θέλησης