Η λέξη "Κάλαντα" προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη "καλώ", που σημαίνει "προσκαλώ, καλώ". Στις μεταγενέστερες εποχές, ο όρος αυτός σχετίστηκε με τραγούδια που ψάλλονταν από παιδιά και ενήλικες την παραμονή σημαντικών εορτών. Τα "Κάλαντα Φώτων" αποτελούν μέρος αυτής της παράδοσης, με τους στίχους τους να αφηγούνται τη σημαντική ιστορία της βάπτισης του Χριστού.
Το κείμενο της σύνθεσης του Αγίου Ρωμανού επικεντρώνεται στη θεολογική σημασία της βάπτισης του Χριστού και τον τρόπο με τον οποίο αυτή τοποθέτησε τις βάσεις της σωτηρίας της ανθρωπότητας. Σύμφωνα με τον μύθο, ο άγιος συνέθεσε τα "Κάλαντα Φώτων" μετά από μια οπτασία που είχε στην οποία είδε τη βάπτιση του Χριστού στον Ιορδάνη. Άμεσα εμπνευσμένος από το όραμα, συνέθεσε αυτούς τους όμορφους και μελωδικούς στίχους που εξακολουθούν να τραγουδιούνται σήμερα.
Οι στίχοι τονίζουν επίσης τη σημασία της μετάνοιας και της πνευματικής αναγέννησης. Καλώντας τους πιστούς να αφήσουν πίσω τις αμαρτίες τους και να αγκαλιάσουν μια νέα ζωή, τα "Κάλαντα Φώτων" μεταφέρουν ένα μήνυμα ελπίδας και σωτηρίας.
Η μελωδία είναι εύκολη στην εκμάθηση και την τραγουδά, γεγονός που την καθιστά δημοφιλή σε άτομα όλων των ηλικιών. Στην Ελλάδα, τα παιδιά συχνά μαθαίνουν τα "Κάλαντα Φώτων" από νεαρή ηλικία και τα τραγουδούν με ενθουσιασμό την παραμονή της γιορτής.
Τα "καράβια" αυτά είναι διακοσμημένα με πολύχρωμα φώτα και χαρτιά, συμβολίζοντας τη σωτηρία του Χριστού από τα σκοτάδια της αμαρτίας. Τα παιδιά χτυπούν τα "καράβια" τους σε κάθε σπίτι ή κατάστημα, ψάλλοντας τα "Κάλαντα Φώτων" και ευχόμενοι για ευημερία και ευλογίες.
Τις εγκαρδίως σας ευχές μεις ήρθαμε να σας πούμε, που μας δίνετε χαρά μας γεμίζετε τ' όνειρο.
Υπόσχεση για την καλή, την πλούσια σας την χρονιά, Θεού χαρά πολλή, πολλή πάντα σας συντροφιά. Μας δίνετε του Χριστού την ευλογιά και τα φώτα μ' ελπίδα και χαρά σ' όλους να δώσουνε η χάρη Του στα όνειρά σας το φως Να στείλει ο Θεός για πάντα ειρήνη σ' όλη γη κι απ' άκρου σ' άκρο αγάπη αληθινή Και κάνει τα χαμόγελα ελπίδα σε μια καρδιά και σε κάθε αληθινή ματιά.
Σε κάθε σπίτι που χτυπούν τα "καράβια" τους, τα παιδιά λαμβάνουν γλυκά, ξηρούς καρπούς ή μικρά ποσά χρημάτων ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και εκτίμησης για τη διατήρηση αυτής της όμορφης παράδοσης.