Κοντησ

Πώς η κοντότητα επηρέασε τη ζωή μου
Καθώς περπατούσα στον πολύβουο δρόμο, ένιωθα ένα τσίμπημα ζήλιας που με έκανε να μαραζώνω. Σε κάθε βήμα, οι ψηλοί άνθρωποι με προσπερνούσαν, οι πύργοι τους να υψώνονται πάνω από τον δικό μου μέτριο εαυτό. Ήμουν κοντός, και αυτή η αλήθεια ακολουθούσε σαν σκιά κάθε μου εμπειρία.
Από την παιδική μου ηλικία, το ύψος μου ήταν μια πηγή πειραγμάτων και επίκρισης. Με αποκαλούσαν "κοντορεβυθούλα", "νάνο" και "Hobbit". Σε μια εποχή που το να ανήκεις σε μια ομάδα ήταν ζωτικής σημασίας, η κοντότητα μου με έκανε να αισθάνομαι διαφορετικός, σαν ξένος. Ποτέ δεν ένιωθα αρκετά ψηλός για να ταιριάξω με τους συνομηλίκους μου, και αυτό το συναίσθημα ανεπάρκειας με συντρόφευε σε όλη την εφηβεία και πέρα.

"Μια μέρα στο διάδρομο, ένας μεγαλύτερος μαθητής με πλησίασε. Το πρόσωπό του ήταν σφιγμένο με σκληρότητα, τα μάτια του έλαμπαν με μια σπίθα κακίας."

Το ύψος μου έγινε ένα εμπόδιο στην ερωτική μου ζωή. Οι γυναίκες που με ενδιέφεραν συχνά με απέρριπταν λόγω του ύψους μου. Μου έλεγαν ότι ένιωθαν "σαν μεγαλύτερες αδερφές" δίπλα μου ή ότι προτιμούσαν κάποιον "πιο ψηλό για να τις προστατεύει". Κάθε απόρριψη ήταν σαν ένα καρφί που προστίθετο στην πληγωμένη μου υπερηφάνεια.
Ωστόσο, παρά τις προκλήσεις, η κοντότητα μου έχει διαμορφώσει και πολλά θετικά στοιχεία της ζωής μου. Έμαθα τη σημασία της αυτοπεποίθησης και της αποδοχής του εαυτού μου. Επέλεξα να επικεντρωθώ στα δυνατά μου σημεία και να αναπτύξω τον χαρακτήρα μου και την προσωπικότητά μου. Έγινα επίσης πιο συμπονετικός προς εκείνους που είναι διαφορετικοί, ανεξάρτητα από το ύψος τους.
Επιπλέον, η κοντότητα μου μου χάρισε μια μοναδική οπτική για τον κόσμο. Μπορούσα να παρατηρώ τον κόσμο από μια διαφορετική γωνία, να βλέπω τα πράγματα που οι άλλοι μπορεί να έχαναν. Μου επέτρεψε επίσης να αναπτύξω έναν μοναδικό τρόπο έκφρασης, τόσο στη γραφή όσο και στη συζήτηση.
Η κοντότητα μπορεί να είναι μια πρόκληση, αλλά δεν είναι κατάρα. Μπορεί να μας διαμορφώσει, να μας διδάξει και να μας κάνει πιο συμπονετικούς και εκτιμητές. Μας θυμίζει ότι δεν είμαστε ορισμένοι από το ύψος μας, αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα μας και την αξία της καρδιάς μας.

"Έτσι, περιπατώ ψηλά, όχι με κυριολεκτική έννοια, αλλά με αυτοπεποίθηση και την πεποίθηση ότι το να είσαι κοντός δεν ορίζει ποιος είμαι. Άλλωστε, ακόμα κι αν δεν μπορώ να φτάσω στο επάνω ράφι, μπορώ πάντα να σκαρφαλώσω σε ένα σκαμπό!"

Αναλογιστείτε: Έχετε βιώσει ποτέ ανασφάλειες λόγω μιας διαφορετικότητας που έχετε; Πώς αυτά τα συναισθήματα έχουν διαμορφώσει την αντίληψή σας για τον εαυτό σας και τον κόσμο;