Κώστας Ζαχαριάδης
Η ζωή του Κώστα Ζαχαριάδη, του μεγαλύτερου αρχηγού των Ελλήνων κομμουνιστών, ήταν ένα μωσαϊκό από θριάμβους και τραγωδίες.
Ο Ζαχαριάδης γεννήθηκε το 1903 στην Τραπεζούντα του Πόντου. Η οικογένειά του ήταν φτωχή και σκληρά εργαζόμενη και ο Κώστας αναγκάστηκε να δουλέψει από μικρή ηλικία. Παρά τις αντιξοότητες, είχε μια λαμπερή ακαδημαϊκή πορεία και προσχώρησε στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ) σε νεαρή ηλικία.
Στη δεκαετία του 1930, ο Ζαχαριάδης έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην πάλη ενάντια στη δικτατορία του Μεταξά. Εξορίστηκε και βασανίστηκε, αλλά ποτέ δεν έχασε την πίστη του στον αγώνα. Μετά την κατοχή, έγινε γενικός γραμματέας του ΚΚΕ και οδήγησε το κόμμα στον ένοπλο αγώνα κατά των Βρετανών και των ελληνικών κυβερνητικών δυνάμεων.
Ο Εμφύλιος Πόλεμος ήταν μια αιματηρή και καταστροφική σύγκρουση. Ο Ζαχαριάδης ήταν ένας από τους κύριους υπεύθυνους για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του ΚΚΕ, και η τακτική του συνέβαλε στη νίκη του Δημοκρατικού Στρατού.
Μετά την ήττα των Δημοκρατικών, ο Ζαχαριάδης κατέφυγε στη Σοβιετική Ένωση και έζησε εκεί την υπόλοιπη ζωή του. Ποτέ δεν επέστρεψε στην Ελλάδα, αλλά η κληρονομιά του συνεχίζει να διχάζει τους Έλληνες μέχρι σήμερα.
Ορισμένοι βλέπουν τον Ζαχαριάδη ως έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες του 20ού αιώνα, έναν αφοσιωμένο κομμουνιστή που αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού. Άλλοι τον βλέπουν ως έναν στυγνό δογματιστή που τα λάθη του οδήγησαν στην καταστροφή του Ελληνικού Κομμουνιστικού Κόμματος.
Ανεξάρτητα από την πολιτική μας τοποθέτηση, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Κώστας Ζαχαριάδης ήταν μια περίπλοκη και τραγική μορφή. Η ζωή του είναι ένα παράδειγμα τόσο της δύναμης όσο και των ορίων της ανθρώπινης αποφασιστικότητας.
Η τραγωδία του δημοψηφίσματος
Ένα από τα πιο τραγικά γεγονότα στη ζωή του Ζαχαριάδη ήταν το δημοψήφισμα του 1946. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα, μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου προκήρυξε δημοψήφισμα για την επαναφορά του βασιλιά.
Ο Ζαχαριάδης και το ΚΚΕ προέτρεψαν το μποϋκοτάζ του δημοψηφίσματος, υποστηρίζοντας ότι ήταν μια αντιδημοκρατική προσπάθεια να επιβληθεί η μοναρχία στον ελληνικό λαό. Ωστόσο, η πλειοψηφία των Ελλήνων ψήφισε υπέρ της επαναφοράς της βασιλείας.
Για τον Ζαχαριάδη, αυτό το αποτέλεσμα ήταν μια προσωπική και πολιτική καταστροφή. Ένιωσε ότι τον πρόδωσαν οι ίδιοι οι άνθρωποι για τους οποίους αγωνιζόταν. Η αποτυχία του να πείσει τους Έλληνες να ψηφίσουν εναντίον της μοναρχίας οδήγησε σε μεγάλο βαθμό στην ήττα των Δημοκρατικών στον Εμφύλιο Πόλεμο.
Η κληρονομιά του Ζαχαριάδη
Η κληρονομιά του Κώστα Ζαχαριάδη παραμένει περίπλοκη και αμφιλεγόμενη. Ήταν ένας αφοσιωμένος κομμουνιστής που αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού. Ήταν επίσης ένας στυγνός δογματιστής που τα λάθη του οδήγησαν στην καταστροφή του Ελληνικού Κομμουνιστικού Κόμματος.
Ανεξάρτητα από την πολιτική μας τοποθέτηση, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Κώστας Ζαχαριάδης ήταν μια περίπλοκη και τραγική μορφή. Η ζωή του είναι ένα παράδειγμα τόσο της δύναμης όσο και των ορίων της ανθρώπινης αποφασιστικότητας.