Μεγάλωσα σε μια μικρή πόλη της Ελλάδας, όπου οι ντόπιοι έλεγαν πάντα ότι η Λένα ήταν το πιο γλυκό πράγμα που είχαν δοκιμάσει ποτέ. Πήρα το όνομά μου από αυτή την τοπική σπεσιαλιτέ, και όποτε άκουγα το όνομά μου, το μυαλό μου γέμιζε με όμορφες σκέψεις για το αγαπημένο μου γλυκό.
Η Λένα είναι ένα γλυκό ζαχαροπλαστικής φτιαγμένο με αλεύρι, βούτυρο, ζάχαρη και αυγά. Είναι ένα απλό αλλά νόστιμο κέρασμα που μπορεί να βρεθεί σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Αλλά η Λένα από την πόλη μου ήταν κάτι ξεχωριστό. Ο τοπικός ζαχαροπλάστης είχε μια μυστική συνταγή που έκανε τη Λένα του να λιώνει στο στόμα.
Μου άρεσε να τρώω Λένα για πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό. Αλλά το αγαπημένο μου ήταν να τρώω ένα κομμάτι Λένα μετά το σχολείο, όταν συναντούσα τους φίλους μου στην πλατεία της πόλης. Θα καθόμασταν κάτω από ένα μεγάλο δέντρο και θα μοιραζόμασταν τη Λένα μας ενώ συζητούσαμε την ημέρα μας.
Ένα απόγευμα, όταν ήμουν στο λύκειο, ήρθε στην πόλη μας ένας διάσημος σεφ. Σκόπευε να κάνει μια επίδειξη μαγειρικής στην πλατεία της πόλης και να διδάξει τους ντόπιους πώς να φτιάχνουν τη δική τους Λένα. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένος που πήγα εκεί με τους φίλους μου και περίμενα με ανυπομονησία να μάθω τα μυστικά του διάσημου σεφ.
Όταν ο σεφ ξεκίνησε να φτιάχνει τη Λένα του, μου φαινόταν πολύ οικείο. Χρησιμοποιούσε τα ίδια υλικά με τον τοπικό ζαχαροπλάστη μας. Αλλά καθώς συνέχιζε, παρατήρησα κάποιες μικρές διαφορές. Δεν έβαλε τόσο πολύ βούτυρο και ζάχαρη όσο ο τοπικός μας ζαχαροπλάστης. Και στο τέλος, ψήσε τη Λένα του σε πιο χαμηλή θερμοκρασία.
Όταν η Λένα του σεφ ήταν έτοιμη, τη δοκίμασα. Ήταν καλή, αλλά δεν ήταν τόσο νόστιμη όσο η Λένα από την πόλη μου. Η Λένα του σεφ ήταν ελαφρώς λιγότερο γλυκιά και είχε πιο τραγανή κρούστα. Αυτό ήταν που έκανε τη Λένα από την πόλη μου τόσο ξεχωριστή. Η γλύκα και η μαλακή υφή της ήταν αυτό που την έκανε ακαταμάχητη.
Εκείνη την ημέρα, έμαθα ότι δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος να φτιάξεις Λένα. Κάθε ζαχαροπλάστης έχει τη δική του μυστική συνταγή και η κάθε Λένα είναι ξεχωριστή με τον δικό της τρόπο. Όπως και οι άνθρωποι, κάθε Λένα έχει τις δικές της μοναδικές ιδιότητες και γοητεία.
Σήμερα, ζω μακριά από την πόλη μου, αλλά ακόμα λαχταρώ τη Λένα από εκεί. Όποτε μου λείπει, τη φτιάχνω μόνη μου, με τη συνταγή που έμαθα από τον διάσημο σεφ. Αν και δεν είναι τόσο νόστιμη όσο η Λένα από την πόλη μου, μου θυμίζει πάντα το σπίτι και τους φίλους μου.
Η Λένα είναι περισσότερο από ένα γλυκό. Είναι ένα σύμβολο της πατρίδας μου, της παιδικής μου ηλικίας και των αναμνήσεων που κρατώ κοντά στην καρδιά μου.