Μυλοκοπίου ή Μυλοκοπή, ο Άγιος Ιωάννης ο Μαυρόποδας Mυλοκοπίου, η Μυρτιά της Χώρας, το Παναγόπουλο, ένα απέραντο αλώνι απαραμιλλης φυσικής ομορφιάς, μια ατέλειωτη αμμουδιά, το πιο γραφικό μέρος αν όχι όλης της Θάσου, τουλάχιστον του ανατολικού της κομματιού.
Το αλμυρό νερό συναντά τον γλυκό νερό δημιουργώντας ένα εξαίσιο φυσικό περιβάλλον, πρόσφορο για τη δημιουργία ενός οικοσυστήματος και ενός βιοτόπου που θα φιλοξενούσε και θα προστάτευε εκατοντάδες πτηνά.
Εμείς οι Θασίτες το ονομάζαμε απλά Μυλοκοπίου, μια απέραντη αμμουδιά με βορειοανατολική κατεύθυνση, τεράστια, για πάσης φύσεως δραστηριότητες, από παιχνίδι, και βόλτες μέχρι και ποδήλατο στην ήρεμη θάλασσά του η οποία και είναι καταγάλανη. Μια τεράστια έκταση της θα είναι πάντα σκεπασμένη με νερό αν και σε ελάχιστο βάθος, αλλά και ένα μικρό μέρος της σκεπασμένο με άμμο.
Η Μυρτιά της Χώρας, ένα δάσος από σκίνα και πουρνάρια, τρία εκκλησάκια κάπου εκεί παραδίπλα, ένα ποταμάκι, ένα γεφυράκι, σχεδόν στο κέντρο του Μυλοκοπίου σχεδόν.
Λίγο παραμέσα μικροί κολπίσκοι, το "Πούντακι του Μανωλή" και το "Πούντακι του Βάσου" οι οποίοι έχουν γίνει πλέον τα πιο γραφικά σημεία της Θάσου με φόντο τον Άθωνα και τις σκιές της δεύτερης χερσονήσου της Χαλκιδικής, την Σιθωνία.
Η εκκλησία του Μαυρόποδα στο αριστερό του δάσους της Μυρτιάς, λίγο πριν το τέλος του Μυλοκοπίου.
Ο οικισμός του Παναγόπουλου, ένα ψαροχώρι, σπίτια ένα παραδίπλα στο άλλο, και μερικά μαγαζάκια εστίασης πλάι στο κύμα.
Τις στιγμές της ηρεμίας το Μυλοκοπίου είναι μια κούκλα. Όμως την καλοκαιρινή περίοδο ειδικά τα Σαββατοκύριακα γίνεται πανζουρλισμός, αποτέλεσμα της βραχυνοημοσύνης των ανθρώπων οι οποία έχει καταστρέψει ήδη πολλές περιοχές του πλανήτη.
Μια είναι η λύση για να αποφύγεις αυτού του είδους την ενόχληση. Πρωί ή Αγία Τριάδα το απόγευμα και μετά...
Οι λάτρεις του αυτοκινήτου προτιμούν τις παραλίες, είναι πολλά τα "περιττά" αυτοκίνητα στη φύση μας, όμως η λύση υπάρχει. Ένα ποδήλατο και πολλά αμπάριζα για ψώνια αφού τα πάντα θα τα βρείτε εκεί. Στο Παναγόπουλο έχει τα πάντα, από mini market και αρτοποιείο μέχρι φούρνους και εστιατόρια και καφετέριες...
Μια βόλτα από τον Παναγόπουλο έως και τον Άγιο Ιωάννη ο Μαυρόποδας ή και πιο πέρα κατά μήκος της αμμουδιάς, το πρωί με την δροσιά ή το απόγευμα μετά τις έξι, είναι πολύ ευχάριστη και ιδανική για φωτογραφίσεις. Τα χρώματα του ήλιου και οι σκιές δημιουργούν ένα πανέμορφο τοπίο ιδανικό για φωτογραφίες.
Δεν είναι λίγοι οι πλανόδιοι πωλητές, το καλοκαίρι ειδικά, που πουλάνε διάφορα είδη όπως μαγιό και πετσέτες, κοσμήματα, γυαλιά ηλίου κλπ, που σου χαλούν όπως όπως την ωραία φωτογραφία.
Στην επιστροφή αν θέλετε να αποφύγετε την πολυκοσμία, μπορείτε να γυρίσετε λίγο πριν τη Μυρτιά στη δεξιά πλευρά και να περπατήσετε μέσα από ένα πυκνό δάσος από σκίνα και πουρνάρια. Μπορεί να τις σκάνε λίγο τα κλειστά παπούτσια αλλά αρκεί να προσέχετε πού πατάτε και θα βγείτε στο "δρόμο" λίγο μετά τις τρεις εκκλησίες σας και θα στρίψετε δεξιά.
Στον οικισμό πλέον μπορεί να "ξεκουράσει" κανείς και να απολαύσει τον καφέ του ή το φαγητό του πλάι στη θάλασσα. Υπάρχουν αρκετά καταστήματα εστίασης με καφέδες, γλυκά αλλά και εστιατόρια σε μια πλήρη αμμουδερή πλαζ.
Ψάχνοντας ενδιαφέρουσες παραλίες έχετε σίγουρα το δίλημα της επιλογής στη Θάσο.
Πιστέψτε με, η Μυρτιά και κυρίως το Μυλοκοπίου είναι η πιο σωστή选择.
Μαγευτικά χρώματα, καθαρό πανέμορφο φυσικό περιβάλλον, ήρεμη πολλές φορές η θάλασσα αλλά και υπήνεμη τον μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς με τον κόσμο που το επισκέπτεται να είναι κυρίως οικογένειες.
Τακτικοί επισκέπτες είναι η Κατερίνα και η Κωνσταντίνα, το αδερφάκι της που έχει σπίτι ακριβώς μπροστά στη θάλασσα, στα Πούντα της, όπως το αποκαλούν και οι προσωπικές τους αναρτήσεις social media είναι ο καλύτερος οδηγός για το τι μπορείς να κάνεις στην υπέροχη παραλία της Θάσου.
Αυτή είναι η Μυρτιά της Χώρας, αυτό είναι το Μυλοκοπίου.
Θα μπορούσα να γράψω και άλλα πολλά, άλλωστε πλούσιο σε υλικό είναι το μέρος και απλόχερα σου τα προσφέρει, αν και η απότομη τουριστική ανάπτυξη που έχει υποστεί τα τελευταία τουλάχιστον δέκα χρόνια το έχει αλλοιώσει αρκετά.
Για το τέλος, να σου πω κάτι. Τις ώρες που πάει να νυχτώσει, ανηφόρισε λίγο την πλαγιά ακριβώς μπροστά από τα πούντα της Μυρτιάς και αρκεί να έχεις όρεξη για να ανέβεις 100-150 μέτρα την ανηφόρα και το δάσος μέχρι την εκκλησία του Μαυρόποδα.
Αν και είσαι κουρασμένος από τη μέρα σου, τόλμησέ το όσο το μπορείς και πίστεψέ με θα ανταμειφθείς με το παραπάνω. Το ηλιοβασίλεμα από εκεί πάνω και η θέα του Παναγόπουλου και των Δράκων που βλέπεις κάτω σου, το γαλάζιο της θάλασσας και το χρυσό του ουρανού με τα σκούρα χρώματα του δάσους που έχεις μόλις ανέβει, δικαιολογούν τους κόπους σου.
Ειδικά το καλοκαίρι κάθισε εκεί μέχρι το σκοτάδι. Τα αστέρια είναι μοναδικά!!!