Παναθηναϊκός: Από το όνειρο στη φάρσα

Πώς καταστρέφεται μια μεγάλη ομάδα; Τι χρειάζεται για να χάσει την αξιοπιστία της και να την κοροϊδέψουν και τα νήπια; Πώς κάποιος που την αγάπησε, όπως εγώ, μπορεί να νιώθει ντροπή για αυτήν; Αν δεν ξέρετε, έρχομαι να σας πω εγώ, μέσα από τη ζοφερή ιστορία του φετινού Παναθηναϊκού.

Το καλοκαίρι φάνηκε ελπιδοφόρο. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είχε δείξει τις ικανότητές του, οι μεταγραφές έμοιαζαν εντυπωσιακές, οι Ούγγροι υποσχόταν σίγουρους βαθμούς. Κάποιοι έκαναν λόγο για πρωτάθλημα, αλλά οι πιο φρόνιμοι έλεγαν "να πάρουμε πρώτα την έξοδο στην Ευρώπη, μετά τα λέμε".

Η αρχή ήταν σκληρή, αλλά δεν ανησυχήσαμε. Είχαμε πληγεί από τραυματισμούς και ήξεραμε ότι ο Ιβάν θα βρει τρόπο να προσαρμόσει το παιχνίδι της ομάδας στα δεδομένα. Και βρήκε. Κερδίσαμε τον Ολυμπιακό και φτάσαμε στην κορυφή. Ονειρευτήκαμε.

Και τότε ήρθε ο εφιάλτης. Απόκτησα την ψυχολογία του οπαδού του Παναθηναϊκού: Αγχος, στρες, αϋπνία. Γιατί; Γιατί όποιο ματς και να βλέπαμε, η ομάδα μας ήταν λάσπη. Αποδεχτήκαμε ότι η φετινή σεζόν θα είναι δύσκολη, αλλά πώς να το εξηγήσουμε στους εαυτούς μας αυτό που βλέπαμε; Μια ομάδα χίλια κομμάτια, που περπατούσε στο γήπεδο, χωρίς να ξέρει τι να κάνει, χωρίς να αντιδρά, χωρίς να έχει όρεξη να κερδίσει.

Η αποκορύφωση ήρθε βέβαια στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Νικήσαμε μια ομάδα που δεν της πήγαινε τίποτα καλά, αλλά δεν έγινε να χαρείς. Γιατί η νίκη δεν ήρθε μέσα από το ποδόσφαιρο, αλλά μέσα από την τύχη. Από λάθη του αντιπάλου, από τρελό κράμα και από έναν τερματοφύλακα που φορούσε τη φόρμα του Παναθηναϊκού για κακή μας τύχη.

Και φτάνουμε στο σήμερα. Μετά τον ντόρο που γινόταν για πρωταθλήματα και Ευρώπη, ο Παναθηναϊκός διεκδικεί την έξοδο στην Ευρώπη. Ο Παναθηναϊκός που θεωρητικά έχει την καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, βρίσκεται στη μέση του βαθμολογικού πίνακα και είναι έτοιμος να πάρει σειρά για την ουρά.

Και το χειρότερο; Οι μεταγραφές. Αποκτήσαμε 15 παίκτες, νιώθοντας ότι αν έχουμε δώδεκα ελεύθερους, όλοι θα είναι καλοί. Και αυτοί το πίστεψαν. Ήρθαν σε μια μεγάλη ομάδα και νόμιζαν ότι θα παίξουν. Ποιος το φταίει; Έπρεπε να τους διαχειριστεί ο Ιβάν, να τους πει ότι δεν έχουν όλοι θέση στην ομάδα. Όμως ο Ιβάν είχε άλλα προβλήματα. Δεν ήξερε πώς να βρει την καλύτερη ενδεκάδα, δεν ήξερε πώς να διαχειριστεί το ρόστερ και δεν ήξερε πώς να αντιμετωπίσει την κριτική.

Και τώρα ήρθε η στιγμή να αναλάβει τις ευθύνες του. Ο Παναθηναϊκός απέτυχε, ο αθλητικός διευθυντής απέτυχε, οι παίκτες απέτυχαν. Όλοι έβαλαν το λιθαράκι τους στην κατάντια της ομάδας. Και τώρα, που όλοι μας περιμένουν να γυρίσουμε στις παλιές μας συνήθειες και να ξεχάσουμε, θα πρέπει να απαιτήσουμε καθαρίσματα. Θα πρέπει να διώξουμε αυτούς που έβλαψαν την ομάδα μας και να φέρουμε νέους που θα σεβαστούν την ιστορία της.

Επειδή ο Παναθηναϊκός είναι μεγαλύτερος από όλους. Επειδή ο Παναθηναϊκός έχει λυγίσει, αλλά δεν έχει σπάσει. Επειδή ο Παναθηναϊκός είναι η μεγάλη μας αγάπη και δεν θέλουμε να τον βλέπουμε να καταστρέφεται.