Νιώθω το μελάνι μου βαρύ σήμερα, γιατί γράφω για μια ψυχή, έναν άνθρωπο που έφυγε από αυτόν τον κόσμο, έναν πραγματικό φίλο και μέρος της ζωής μου.
Ο Γιάννης Παπασταύρου, γνωστός σε πολλούς ως ""Παπασταυρου"", ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος που άφησε το αποτύπωμά του σε όλους όσους τον γνώρισαν.
Ο Γιάννης ήταν ένα πνεύμα φωτεινό και ευγενικό. Ήταν πάντα πρόθυμος να βοηθήσει όσους είχαν ανάγκη, και το χαμόγελό του μπορούσε να φωτίσει ακόμη και την πιο σκοτεινή μέρα.
Θυμάμαι μια φορά που είχαμε πάει για ψάρεμα, και ο καιρός ήταν άσχημος. Έβρεχε πολύ, και ήμασταν κοντά στο να παραιτηθούμε, όταν ο Γιάννης είπε, ""Ας μείνουμε άλλο λίγο. Μπορεί να γυρίσει ο καιρός."" Και πράγματι, λίγα λεπτά αργότερα, η βροχή σταμάτησε και ο ήλιος έλαμψε.
Ο Γιάννης ήταν πάντα γεμάτος αισιοδοξία και πίστη, και η θετική του στάση ήταν μεταδοτική.
Ο Γιάννης ήταν επίσης ένας πολύ ταλαντούχος άνθρωπος. Ήταν ένας εξαιρετικός μάγειρας, και αγαπούσε να μαγειρεύει για τους φίλους του. Αγαπούσε επίσης τη μουσική και έπαιζε κιθάρα εξαιρετικά. Ήταν πάντα η ψυχή του πάρτι, και οι συγκεντρώσεις μας ήταν πάντα πιο διασκεδαστικές όταν ήταν εκεί.
Ο Γιάννης ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος και θα μου λείψει πολύ. Θα τον θυμάμαι πάντα με αγάπη και σεβασμό. Είμαι ευγνώμων που μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω έναν τόσο υπέροχο άνθρωπο, και είμαι σίγουρος ότι θα συνεχίσει να εμπνέει όσους τον γνώρισαν για τα χρόνια που θα έρθουν.
Αναπαύσου εν ειρήνη, φίλε μου. Σου εύχομαι καλό ταξίδι.