Πετροσ κοκκαλησ

Περπατώντας στο κέντρο της Αθήνας, πέρασα κατά τύχη από ένα μικρό βιβλιοπωλείο που δεν είχα ξαναδεί. Η βιτρίνα ήταν γεμάτη με μια συναρπαστική συλλογή από σπάνια και αρχαία βιβλία και δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό να μπω μέσα.

Αμέσως με κατέκλυσε μια αίσθηση θαλπωρής και γαλήνης. Ο αέρας μύριζε χαρτί, μελάνι και ιστορία. Στο βάθος του μαγαζιού, καθόταν ένας ηλικιωμένος κύριος, που διάβαζε ένα βιβλίο με προσοχή. Αποφάσισα να τον ρωτήσω για μερικά από τα βιβλία στη βιτρίνα.

Ο κύριος, που αποδείχθηκε ότι ήταν ο ιδιοκτήτης του βιβλιοπωλείου, ήταν εξαιρετικά φιλικός και ενημερωμένος. Μου είπε ότι το μαγαζί του ήταν πάνω από εκατό ετών και είχε περάσει από γενιά σε γενιά.

Επέλεξα ένα όμορφο δερματόδετο βιβλίο από τη βιτρίνα και άρχισα να το ξεφυλλίζω. Ήταν μια συλλογή ελληνικής ποίησης από τον 19ο αιώνα. Ο ιδιοκτήτης μου εξήγησε ότι ήταν ένα πολύ σπάνιο βιβλίο και ότι η αξία του θα αυξανόταν μόνο με το πέρασμα του χρόνου.

Δεν μπορούσα να πιστέψω την τύχη μου.

Ενώ έφευγα από το βιβλιοπωλείο, ευχαρίστησα τον κύριο για τη βοήθειά του. Μου χαμογέλασε ευγενικά και μου είπε:

"Έχετε ένα υπέροχο βιβλίο στα χέρια σας. Φροντίστε το και απολαύστε το όσο μπορείτε.

Έκτοτε, το βιβλίο αυτό έχει γίνει ένα από τα πιο πολύτιμα κτήματά μου. Μεταφέρει όχι μόνο την ιστορία της ελληνικής ποίησης αλλά και την ιστορία του βιβλιοπωλείου όπου το βρήκα. Μου θυμίζει την απίστευτη τύχη που είχα να το ανακαλύψω και την ευγνωμοσύνη που αισθάνομαι για τον ηλικιωμένο κύριο που με βοήθησε να το βρω.

Είναι αλήθεια που λένε, ότι τα βιβλία είναι θησαυροί που περιμένουν να ανακαλυφθούν. Και ποιος ξέρ, ίσως και εσείς να βρείτε κάποιο μοναδικό θησαυρό στην επόμενη βόλτα σας σε ένα βιβλιοπωλείο.