Πλατανιωτη

Το λευκό του ηλιοβασιλέματος είχε αρχίσει να φιλάει τρυφερά το καταγάλανο του ουρανού, όταν το καράβι μας έδεσε στο λιμάνι του Πλατανιώτη. Ένα αεράκι, γεμάτο θαλασσινή αλμύρα και μυρωδιά από τα σπίρτα των ψαράδων, χάιδεψε τα πρόσωπά μας, χαρίζοντάς μας την πρώτη μας ανάσα από τον μικρό, πανέμορφο κόσμο αυτού του υπέροχου τόπου.

Καθώς βγήκαμε έξω από το πλοίο, μαγεύτηκα από την ομορφιά που ξεδιπλωνόταν μπροστά στα μάτια μου. Τα σπίτια του χωριού, χτισμένα αμφιθεατρικά σε έναν καταπράσινο λόφο, έμοιαζαν σαν ένα πίνακα ζωγραφικής. Ο ήχος των κυμάτων που χτυπούσαν απαλά την ακτή και οι φωνές των ντόπιων που γελούσαν και συζητούσαν ζωντάνευαν την εικόνα.

Περιπλανηθήκαμε στα στενά πλακόστρωτα δρομάκια, περνώντας από γραφικά ταβερνάκια και μικρά μαγαζάκια που πουλούσαν παραδοσιακά προϊόντα. Ο αέρας ήταν γεμάτος μυρωδιές από φρέσκο ​​ψάρι, ελιές και μυρωδικά. Αισθανόμουν σαν να είχα ταξιδέψει πίσω στο χρόνο, σε μια εποχή απλούστερη και πιο αυθεντική.

Τα Καπετανόσπιτα:

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα του Πλατανιώτη είναι τα Καπετανόσπιτα. Αυτά τα αρχοντικά, χτισμένα τον 19ο αιώνα, ανήκαν σε πλούσιους καπεταναίους που επέστρεφαν στο χωριό τους μετά από τα ταξίδια τους στη θάλασσα. Τα σπίτια αυτά, με τις περίτεχνες προσόψεις και τις ευρύχωρες αυλές τους, μαρτυρούν την παλιά δόξα του χωριού ως ναυτικό κέντρο.

Η Παναγιά η Γοργοϋπήκοος:

Στην κορυφή του λόφου, δεσπόζει ο ναός της Παναγιάς της Γοργοϋπήκοου. Χτισμένη το 11ο αιώνα, αυτή η βυζαντινή εκκλησία είναι ένα αριστούργημα αρχιτεκτονικής. Ο εσωτερικός της χώρος είναι διακοσμημένος με πανέμορφες τοιχογραφίες που απεικονίζουν θρησκευτικές σκηνές. Από την αυλή της εκκλησίας, μπορεί κανείς να απολαύσει μια μαγευτική θέα στο χωριό και το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας.

Επισκεφθήκαμε το Πλατανιώτη κατά τη διάρκεια της ετήσιας γιορτής του Αγίου Δημητρίου. Το χωριό είχε μεταμορφωθεί σε ένα πανηγύρι με χορό, μουσική και τοπικές λιχουδιές. Χορέψαμε μέχρι τελικής πτώσης και γευτήκαμε νόστιμα εδέσματα, ενώ οι ντόπιοι μας καλωσόρισαν σαν χαμένους φίλους.

Αφήνοντας τον Πλατανιώτη, είχα την αίσθηση ότι είχα γνωρίσει μια ιδιαίτερη γωνιά της Ελλάδας, έναν τόπο όπου η παράδοση, η ομορφιά και η ζεστή φιλοξενία συνυπάρχουν αρμονικά. Ήταν μια εμπειρία που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μου, ένα ταξίδι σε έναν τόπο που έκανε την ψυχή μου να χορέψει και την καρδιά μου να τραγουδήσει.