Ένα πράγμα που με τράβηξε στην Πορτο λαφια ήταν η αίσθηση της ηρεμίας που με πλημμύρισε. Μακριά από τη φασαρία της πόλης, αυτό το μέρος ήταν μια όαση ειρήνης και αρμονίας. Διάλεξα ένα μέρος κάτω από έναν αιωνόβιο πλάτανο και κάθισα, απολαμβάνοντας τη γαλήνη της φύσης. Έκλεισα τα μάτια μου και άφησα τους ήχους της λίμνης και του δάσους να με τυλίξουν. Εκείνη τη στιγμή, ένιωσα μια βαθιά σύνδεση με το περιβάλλον, σαν να ανήκα πραγματικά σε αυτό.
Το "Πορτο λαφια" δεν ήταν απλώς μια λίμνη, αλλά ένας ζωντανός οργανισμός που φιλοξενούσε μια ποικιλία ειδών άγριας ζωής. Εκτός από τα ελάφια, παρατηρήσαμε επίσης πουλιά νερού, ερπετά και αμφίβια. Η λίμνη αποτελούσε επίσης έναν σημαντικό υδροβιότοπο για πολλά αποδημητικά πουλιά, τα οποία σταματούσαν εδώ για ξεκούραση και ανεφοδιασμό στη μακρά μεταναστευτική τους διαδρομή.Η επίσκεψη στο "Πορτο λαφια" ήταν μια εμπειρία που μου έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη. Ήταν ένα ταξίδι στην καρδιά της φύσης, ένα ταξίδι ανακάλυψης και αυτογνωσίας. Εάν έχετε την ευκαιρία, προτρέπω ανεπιφύλακτα να επισκεφτείτε αυτήν την μαγική λίμνη και να δημιουργήσετε τις δικές σας μοναδικές αναμνήσεις. Θα σας αφήσει μια παρακαταθήκη γαλήνης, ευλάβειας και εκτίμησης για τα θαύματα του φυσικού κόσμου.
Και ποιος ξέρει, ίσως είστε αρκετά τυχεροί για να συναντήσετε τα ελάφια που έδωσαν το όνομα σε αυτή την ειδυλλιακή λίμνη.