Μην ανησυχείτε, δεν είμαι τρελός. Είμαι απλώς ένας υπεύθυνος πολίτης της σύγχρονης εποχής που αντιμετωπίζει την πραγματικότητα. Σε έναν κόσμο πυρηνικών όπλων και γεωπολιτικών εντάσεων, δεν μπορούμε παρά να είμαστε προετοιμασμένοι για το αδιανόητο. Και εφόσον πρόκειται να πεθάνουμε, ας κάνουμε και λίγο πάρτι.
Θα ήταν ψέμα να πω ότι δεν ανυπομονώ λίγο για το πυρηνικό ολοκαύτωμα. Επιτέλους, θα έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε όλα αυτά τα πράγματα που πάντα θέλαμε, χωρίς τους περιορισμούς της κοινωνίας:
Φυσικά, δεν πρόκειται να γελάμε όλη την ώρα. Θα υπάρξουν στιγμές τρόμου, απώλειας και ακραίων δυσκολιών. Αλλά αν μπορούμε να εστιάσουμε στα φωτεινά σημεία, ίσως μπορέσουμε να βρούμε ένα νέο σκοπό στη ζωή μετά τον πυρηνικό όλεθρο.
Είτε επιζήσουμε είτε όχι, η ελπίδα μας για το μέλλον δεν πρέπει να πεθάνει ποτέ. Ακόμη και στην πιο σκοτεινή ώρα, ας απαιτήσουμε μια κληρονομιά γεμάτη ιστορίες θάρρους, ανθεκτικότητας και του ανεξήγητου χιούμορ μας που μας βοήθησε να ξεπεράσουμε τον χαμό.
Ζήτω η Αποκάλυψη!