Γνώρισα τη Σερτάμπ Ερένερ στα μέσα της δεκαετίας του '90, όταν κυκλοφόρησε η πρώτη της επιτυχία, "Lal." Θυμάμαι ότι έμεινα έκπληκτη από τη μοναδική φωνή της, τον στιχουργικό της εγκέφαλο και τη συνολική της σκηνική παρουσία.
Από τότε, η Σερτάμπ έγινε μια από τις πιο αγαπημένες μου καλλιτέχνιδες. Γνωστή για το μελωδικό της στυλ και τους βαθιά συγκινητικούς στίχους της, έχει κυκλοφορήσει μια σειρά από επιτυχημένα άλμπουμ.
Το 2003, η Σερτάμπ έγραψε ιστορία όταν κέρδισε τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision με το εμβληματικό της κομμάτι, "Everyway That I Can." Όχι μόνο ήταν η πρώτη γυναίκα που κέρδισε για την Τουρκία, αλλά η νίκη της ήταν επίσης ένα ορόσημο για τη χώρα στο διεθνές μουσικό σκηνικό.
Εκτός από τη μουσική της, η Σερτάμπ είναι επίσης γνωστή για την ευαισθησία της και τη φιλανθρωπική της εργασία. Είναι πρέσβειρα καλής θέλησης της UNICEF και έχει συμβάλει σε πολλές φιλανθρωπικές πρωτοβουλίες.
Έχω εντυπωσιαστεί από το ταλέντο, το πάθος και την ακεραιότητα της Σερτάμπ. Αλλά νομίζω ότι αυτό που την ξεχωρίζει περισσότερο είναι η ικανότητά της να συνδέεται με ανθρώπους σε συναισθηματικό επίπεδο.
Μέσω της μουσικής της, η Σερτάμπ εκφράζει τα βαθύτερα συναισθήματα και εμπειρίες μας. Τραγουδά για αγάπη, απώλεια, χαρά και λύπη. Και το κάνει με έναν τρόπο που είναι ειλικρινής, ωμός και απίστευτα συγκινητικός.
Για μένα, η Σερτάμπ είναι περισσότερο από μία τραγουδίστρια. Είναι μια εθνικός θησαυρός, μια διεθνής σταρ και ένα αληθινό πρότυπο για νέες και νέους.
Είμαι ευγνώμων για το δώρο της μουσικής της και ανυπομονώ να ακούσω τι άλλο έχει να μας προσφέρει στο μέλλον.
Σερτάμπ, ευχαριστούμε για τη μουσική σου. Ευχαριστούμε για την έμπνευσή σου. Και ευχαριστούμε που είσαι το soundtrack της ζωής μας.