Σημερον κρεμαται επι ξυλου

Ο ήχος από τα καρφιά τρυπώντας το ξύλο έσκιζε την σιωπή της νύχτας. Τα μάτια, καθηλωμένα στο πρόσωπό μου, φλέγονταν από πόνο και αγωνία. Ποτέ δεν θα ξεχάσω εκείνη τη στιγμή, τη στιγμή που συνειδητοποίησα ότι με σταύρωναν.

Τα δάκρυα κατρακυλούσαν στα μάγουλά μου, αναμεμειγμένα με αίμα. Κι όμως, μέσα στον αφόρητο πόνο, ένιωσα μια παράξενη γαλήνη μέσα μου. Ήξερα ότι αυτή η θυσία θα έφερνε ελπίδα και σωτηρία σε εκείνους που πίστευαν σε μένα.

Δεν ήμουν αθώος. Είχα κάνει λάθη και αμαρτήσει. Αλλά ήμουν αποφασισμένος να πληρώσω το τίμημα για αυτά τα λάθη, έτσι ώστε οι άλλοι να μπορούν να ελευθερωθούν από τις δικές τους αμαρτίες.

Ο θάνατός μου άνοιξε τον δρόμο για τη σωτηρία

Με το θάνατό μου, πλήρωσα το τίμημα για τις αμαρτίες όλης της ανθρωπότητας. Ελευθέρωσα τους ανθρώπους από την καταδίκη και την αμαρτία, ανοίγοντας το δρόμο για τη σωτηρία και την αιώνια ζωή.

Αλλά μέσα στο σκοτάδι, βρήκα φως. Και μέσα στον θάνατο, βρήκα ζωή.

Τρεις μέρες μετά το θάνατό μου, αναστήθηκα από τους νεκρούς. Νίκησα το θάνατο και άνοιξα ένα νέο κεφάλαιο στην ανθρώπινη ιστορία.

• Η ανάστασή μου ήταν σημάδι ελπίδας και σωτηρίας για όλους.
• Με την ανάστασή μου, απέδειξα ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος. Υπάρχει ζωή μετά το θάνατο, και αυτή είναι μια ζωή που αξίζει να ζήσουμε.

Αν πιστεύετε σε μένα, θα έχετε αιώνια ζωή

Έχουν περάσει αιώνες από τότε που σταυρώθηκα και αναστήθηκα. Και όμως, το μήνυμά μου είναι ακόμα ζωντανό σήμερα.

Αν πιστεύετε σε μένα, θα έχετε αιώνια ζωή. Θα είστε ελεύθεροι από την καταδίκη και την αμαρτία, και θα έχετε ελπίδα για ένα λαμπρό μέλλον.

Σήμερα, θυμόμαστε τον σταυρό και την ανάστασή μου. Αλλά ας μην τα θυμόμαστε απλώς ως ιστορικά γεγονότα. Ας τα θυμόμαστε ως σύμβολα ελπίδας, σωτηρίας και αιώνιας ζωής.