ΤΕΕ εκλογές: Ο... παφλαγόνας πανηγυρίζει; Εκλογικά κουκιά από Αρκαδία

Θέμα 1: "Ο... παφλαγόνας πανηγυρίζει;"
Το θέμα ανοίγει με έναν γρίφο, προκαλώντας την περιέργεια του αναγνώστη.

Φανταστείτε πως καλείστε σε ένα δείπνο. Καθώς τρώτε, παρατηρείτε ένα άτομο να κοιτάζει επίμονα το πιάτο σας. Και ενώ αφήνετε για λίγο το δικό σας φαγητό, εκείνος αρπάζει την ευκαιρία και το καταβροχθίζει. Θα χαιρόσασταν;

Αυτός είναι κι ο θρίαμβος του... παφλαγόνα. Του ατόμου δηλαδή που, εκμεταλλευόμενο τις αδυναμίες σου, καταφέρνει να σου αρπάξει ό,τι έχεις χτίσει κόπο με κόπο.

Στο πλαίσιο των εκλογών του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ), οι παφλαγόνες ετοιμάζονται να πανηγυρίσουν. Φρόντισαν εξάλλου οι ίδιοι για αυτή την εξέλιξη, αφού πρώτα κατέβαλαν λυσσαλέες προσπάθειες να εξασφαλίσουν ένα ευνοϊκό για τους ίδιους εκλογικό σύστημα. Ονόμασαν αυτό το πονηρό σχήμα "εφαρμογή πλειοψηφίας".

Η ουσία του συστήματος είναι απλή: κερδίζει όποιος πάρει τις περισσότερες ψήφους. Ακόμη κι αν η πλειοψηφία αυτή αποτελεί την ελάχιστη μειοψηφία.

Με αυτόν τον τρόπο, οι παφλαγόνες ελπίζουν να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν περισσότερες έδρες στα Τεχνικά Επιμελητήρια της χώρας. Και να μην ξεχνάμε πως τα ΤΕΕ αποτελούν δημόσια νομικά πρόσωπα με σημαντικότατη περιουσία και επιρροή.

Για να καταλάβετε τη σημασία των ΤΕΕ, αρκεί να σας πω πως εκφράζουν το σύνολο των διπλωματούχων μηχανικών της χώρας. Δηλαδή εμάς που σχεδιάσαμε και κατασκευάσαμε τα κτίρια που ζείτε, τους δρόμους που περπατάτε και τα αυτοκίνητα που οδηγείτε.

Άρα, καταλαβαίνετε πως όποιος ελέγξει τα ΤΕΕ, θα ελέγξει και τα πάντα γύρω μας. Η κυβέρνηση το γνωρίζει καλά αυτό και γι' αυτό έχει στηρίξει με κάθε τρόπο τους παφλαγόνες. Πλησιάζουν εκλογές και τα ΤΕΕ μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην τελική έκβαση.

Θέμα 2: "Εκλογικά κουκιά από Αρκαδία"
Το θέμα συνεχίζεται με έναν μύθο από την Αρκαδία, δίνοντας μια παραστατική εικόνα για τις εκλογικές διαδικασίες.

Στην πανέμορφη Αρκαδία υπήρχε από παλιά ένα έθιμο. Την παραμονή των δημοτικών εκλογών, ένα γέρικο δέντρο έδινε στους κατοίκους δύο κουκιά. Το ένα λευκό και το άλλο μαύρο.

Το λευκό κουκί συμβόλιζε την ενότητα και την ομόνοια, ενώ το μαύρο τη διχόνοια και την σιωπή.

Οι κάτοικοι, αφού έπαιρναν τα κουκιά, τα έβαζαν σε έναν σάκο. Την επόμενη μέρα, ο τελευταίος άνθρωπος που έμπαινε στο εκλογικό κέντρο έβαζε το χέρι του στον σάκο και έβγαζε ένα κουκί. Το χρώμα αυτού του κουκιού αποκάλυπτε την κατάληξη των εκλογών.

Αυτός ο μύθος, πέρα από την ποιητική του διάσταση, έχει και μία πρακτική αξία. Μας δείχνει πως οι εκλογές είναι σαν ένα παιχνίδι της τύχης. Και όπως κάθε παιχνίδι της τύχης, η νίκη ή η ήττα μπορεί να κριθεί από μια λεπτομέρεια.

Στις εκλογές του ΤΕΕ, η λεπτομέρεια αυτή είναι η εφαρμογή πλειοψηφίας. Μπορεί να είναι μια αμελητέα λεπτομέρεια στα μάτια των υποψηφίων, όμως μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική για την έκβαση των εκλογών.

Γι' αυτό, ας μην ξεχνάμε το έθιμο της Αρκαδίας. Ας μην μας τυφλώσει η λαμπρότητα των υποσχέσεων των υποψηφίων. Ας σκεφτούμε καλά τι θέλουμε και ας ψηφίσουμε σύμφωνα με τη συνείδησή μας.

Γιατί οι εκλογές είναι σαν ένα παιχνίδι της τύχης. Αλλά και στα παιχνίδια της τύχης παίζει ρόλο το... χέρι μας.