Ταξιαρχέ Φούντας: Ένας πραγματικός ήρωας της ελληνικής ιστορίας

Στον απόηχο της επετείου της 28ης Οκτωβρίου, ας θυμηθούμε τον Ταξίαρχο Κωνσταντίνο Φούντα, έναν ξεχωριστό Έλληνα στρατιώτη που άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στην ιστορία μας.

Ο Φούντας γεννήθηκε το 1897 στην Αργολίδα. Από τα νεανικά του χρόνια, ξεχώριζε για την ανδρεία και το ηρωικό του πνεύμα. Δεν είναι τυχαίο που, ως έφεδρος ανθυπολοχαγός, εθελοντικά κατατάχθηκε στον ελληνικό στρατό το 1914, στην αρχή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Φούντας έλαβε το βάπτισμα του πυρός στο μέτωπο της Μακεδονίας. Εκεί, επέδειξε εξαιρετικές διοικητικές ικανότητες και έγινε γρήγορα γνωστός για την αποφασιστικότητα και το θάρρος του. Την περίοδο 1916-1917, ως λοχαγός, ηγήθηκε της θρυλικής "Πέμπτης Μεραρχίας" στην αμυντική γραμμή του Σκρα. Οι ηρωικές μάχες που έδωσε η Μεραρχία έμειναν στην ιστορία.

Αλλά η μεγαλύτερη δοκιμασία του Φούντα επρόκειτο να έρθει στη Μικρά Ασία. Ως διοικητής του 5ου Τάγματος Ευζώνων, αγωνίστηκε γενναία κατά των τουρκικών δυνάμεων στην εκστρατεία του 1919-1922. Στη μάχη του Αφιόν Καραχισάρ, τραυματίστηκε σοβαρά, αλλά αρνήθηκε να εγκαταλείψει τους άνδρες του. Συνέχισε να μάχεται, εμψυχώνοντας τους μέχρι την τελική ήττα.

Μετά την καταστροφή στη Μικρά Ασία, ο Φούντας επέστρεψε στην Ελλάδα ως ήρωας. Η γενναιότητά του και η αφοσίωσή του στο καθήκον τον κατέστησαν εθνικό σύμβολο. Υπηρέτησε ως στρατιωτικός διοικητής σε διάφορες μεραρχίες και το 1935 προήχθη σε Ταξίαρχο.

Το 1940, όταν οι Ιταλοί εισέβαλαν στην Ελλάδα, ο Φούντας δεν δίστασε να αναλάβει ξανά το καθήκον του. Στον πόλεμο που ακολούθησε, ηγήθηκε της Ταξιαρχίας Ιππικού, πολεμώντας με το ίδιο πάθος και αποφασιστικότητα που είχε δείξει και στο παρελθόν.

Ο Ταξίαρχος Κωνσταντίνος Φούντας παρέμεινε στρατιωτικός μέχρι το τέλος της ζωής του. Συμπλήρωσε συνολικά 40 χρόνια στην ενεργό υπηρεσία, αφήνοντας πίσω του ένα ανεκτίμητο κληροδότημα θάρρους, φιλοπατρίας και ανδρείας. Το όνομα του Φούντα είναι συνώνυμο του πραγματικού ηρωισμού, ενός ηρωισμού που συνεχίζει να εμπνέει τους Έλληνες ακόμα και σήμερα.

Ας μην ξεχνάμε ποτέ το χρέος μας στους ήρωες που αγωνίστηκαν για την ελευθερία μας. Και ας τιμούμε τη μνήμη τους, ακολουθώντας το παράδειγμά τους και αγωνιζόμενοι για τις αξίες που μας ενώνουν ως Έλληνες.