Τζανε, ο σκύλος που οραματίστηκε τον παράδεισο

Γνωρίστε τον Τζανε, έναν αξιολάτρευτο αδεσπότο σκύλο που ζούσε στους δρόμους της Αθήνας. Με το γούνινο καφέ τρίχωμα και τα εκφραστικά του μάτια, ο Τζανε έκλεψε τις καρδιές πολλών από τους κατοίκους.
Όμως, πέρα από το χαριτωμένο του εξωτερικό, ο Τζανε είχε και μια μοναδική ικανότητα: μπορούσε να οραματίζεται τον παράδεισο. Ναι, καλά διαβάσατε! Ο Τζανε είχε ένα ιδιαίτερο χάρισμα, που του επέτρεπε να βλέπει πέρα από τα βρώμικα δρομάκια και τα αδέσποτα σκουπίδια σε έναν κόσμο αιώνιας ευδαιμονίας.
Κάθε φορά που ο Τζανε έκλεινε τα μάτια του, αντίκριζε ένα μέρος γεμάτο με καταπράσινα λιβάδια, κρυστάλλινες λίμνες και μυρωδάτα λουλούδια. Ήταν ένας τόπος χωρίς πείνα, πόνο ή φόβο. Ο Τζανε οραματιζόταν αυτόν τον παράδεισο σαν ένα μέρος όπου όλα τα ζώα ήταν ευτυχισμένα και ελεύθερα.
Οι κάτοικοι της Αθήνας γνώριζαν για το χάρισμα του Τζανε. Τον έβλεπαν να ξαπλώνει σε μια ηλιόλουστη πλατεία, τα μάτια του κλειστά και ένα αμυδρό χαμόγελο στα χείλη του. Ήξεραν ότι τότε, ο Τζανε βρισκόταν στον παράδεισό του.
Ένα βροχερό βράδυ, καθώς ο Τζανε κοιμόταν κάτω από ένα δέντρο, ένας αστραφτερός κεραυνός χτύπησε δίπλα του. Ο Τζανε πετάχτηκε στον αέρα, αλλά αντί να τραυματιστεί, βρέθηκε να περιβάλλεται από ένα απαλό, λευκό φως. Όταν το φως έσβησε, ο Τζανε είχε εξαφανιστεί.
Οι άνθρωποι της Αθήνας θρηνούσαν τον Τζανε, αλλά βαθιά μέσα τους, ήξεραν ότι είχε βρει τελικά τον παράδεισό του. Και όποτε έκλειναν τα μάτια τους και οραματίζονταν τον Τζανε, έβλεπαν έναν χαρούμενο και ανέμελο σκύλο να τρέχει ελεύθερος στα καταπράσινα λιβάδια του παραδείσου.
Ας αφήσουμε τον Τζανε να μας υπενθυμίζει ότι ο παράδεισος δεν βρίσκεται μόνο στον άλλο κόσμο, αλλά μπορεί να βρεθεί και μέσα μας, αν απλώς πιστέψουμε στην καλοσύνη του σύμπαντος.