Τζιτζικωστασ

Στο χωριό μου, τα Τρίκαλα Κορινθίας, ο "Τζιτζικωστας" αποτελεί ένα παλιό έθιμο που κρατάει αιώνες και φέτος οι κάτοικοι τον γιόρτασαν και πάλι με χορούς, γέλια και πολύ κέφι.
Ο "Τζιτζικωστας" κατά την τοπική παράδοση συμβολίζει το πέρασμα του χειμώνα και την έλευση της άνοιξης. Μια εικόνα από ύφασμα γεμισμένο με άχυρα, στο κέντρο της οποίας έχει τοποθετηθεί ένα ανδρικό καπέλο, αντιπροσωπεύει το ομοίωμα του "Τζιτζικωστα". Οι ντόπιοι το γυρνούν στα σπίτια του χωριού και τραγουδούν παραδοσιακά κάλαντα.
Το έθιμο αναβιώνει κάθε χρόνο την Κυριακή της Τυρινής. Το πρωί, συγκεντρώνονται στο κέντρο του χωριού, ντυμένοι με παραδοσιακές στολές και παίρνουν τον "Τζιτζικωστα" που βρίσκεται κρεμασμένος σε ένα δέντρο. Στη συνέχεια, τον περιφέρουν στα δρομάκια, χορεύοντας και τραγουδώντας.
Οι στίχοι των κάλαντων αναφέρονται στη γέννηση της φύσης και στην αποχώρηση του κρύου χειμώνα. Οι κάτοικοι υποδέχονται με χαμόγελα την ομάδα που γυρνάει με τον "Τζιτζικωστα" και τους προσφέρουν κεράσματα. Σε κάθε σπίτι που επισκέπτονται, τον τοποθετούν πάνω στο τζάκι για να κάψουν τον "γέρο χειμώνα".
Ο "Τζιτζικωστας" αντιπροσωπεύει το γλέντι, τη χαρά και την ανανέωση. Συμβολίζει επίσης την αλλαγή των εποχών και την ελπίδα για μια νέα αρχή.
Για μένα, ο "Τζιτζικωστας" είναι ένα έθιμο που συνδέει το παρελθόν με το παρόν. Μας υπενθυμίζει τις ρίζες μας και την παράδοση που μας δένει με την κοινότητά μας. Είναι μια γιορτή της ζωής και της φύσης, που μας δίνει δύναμη και αισιοδοξία για το μέλλον.