Στο ξάστερο ουρανό της ψυχής μας, εκεί που αστράφτουν τα όνειρα και κρύβονται οι βαθύτεροι πόθοι μας, βρίσκεται κρυμμένη μια ερώτηση που αιώνες τώρα βασανίζει τον άνθρωπο: "Τι ψυχή θα παραδώσεις;"
Όπως οι άγγελοι που στέκονται στις πύλες του Παραδείσου, έτσι και αυτή η ερώτηση μας φυλάει τον δρόμο προς το αιώνιο. Μας ρωτά αν θα επιλέξουμε την αγαθή, αγνή ψυχή, που λαμπυρίζει σαν ασημένιο φως, ή αν θα δώσουμε προτεραιότητα στον σκοτεινό, εγωκεντρικό εαυτό μας, που καραδοκεί στα βάθη της ύπαρξής μας σαν πεινασμένος λύκος.
Σε κάθε διασταύρωση, η ψυχή μας ζυγίζεται. Το βάρος των επιλογών μας διαμορφώνει το πεπρωμένο που μας περιμένει. Όταν η ζωή τελειώνει και οι αυλαίες της σκηνής πέφτουν, δεν είναι τα πλούτη μας, οι τίτλοι μας ή η εξουσία μας που θα μας συνοδεύουν. Είναι η ψυχή μας, το κρυφό κομμάτι της ύπαρξής μας, που θα παραδώσουμε στον ουρανό. Τι ψυχή θα είναι εκείνη; Μια ψυχή καθαρή, λαμπρή, γεμάτη φως, ή μια ψυχή σκοτεινή, βουτηγμένη στο μαράζι και στην αμαρτία;
Η επιλογή είναι στα χέρια μας. Ας προχωρήσουμε με συνείδηση, υπευθυνότητα και αγάπη, γιατί η ψυχή που θα παραδώσουμε στον ουρανό θα είναι η ίδια ψυχή που θα μας συνοδεύει σε όλη την αιωνιότητα.
Και όταν η ώρα αυτή έρθει, ας ελπίσουμε ότι η ψυχή που θα παραδώσουμε θα είναι γεμάτη φως, γαλήνη και αγάπη, γιατί τότε θα έχουμε κερδίσει το πολυτιμότερο βραβείο από όλα: την αιώνια ζωή στο βασίλειο των ουρανών.