Του Σταυρου

Σε ένα μικρό χωριουδάκι της Ελλάδας, υπήρχε μια όμορφη γυναίκα ονόματι Μαρία. Ήταν γνωστή για την ευγενική της καρδιά και την ακλόνητη πίστη της στον Χριστό.

Μια μέρα, ο σύζυγός της, ο Ιωάννης, έφυγε για ένα μακρύ ταξίδι. Καθώς οι μέρες γίνονταν εβδομάδες και οι εβδομάδες μήνες, η Μαρία άρχισε να ανησυχεί για την τύχη του.

Στην απελπισία της, προσευχήθηκε στον Θεό να προστατεύσει τον άντρα της και να τον φέρει σπίτι με ασφάλεια. Κάθισε για ώρες, προσευχόμενη και αναζητώντας το έλεος του Κυρίου.

Μια μέρα, ενώ η Μαρία ήταν στολισμένη με ένα όμορφο σταυρό από ασήμι, μια ξαφνική καταιγίδα ξέσπασε. Βροντές και αστραπές έσκισαν τον ουρανό, καθώς η βροχή έπεφτε ασταμάτητα.

Ξαφνικά, ένας κεραυνός χτύπησε το σπίτι της Μαρίας, βάζοντάς το σε φωτιά. Στη φρίκη της, η Μαρία συνειδητοποίησε ότι ο σταυρός της είχε εξαφανιστεί.

Καθώς η φωτιά εξαπλώθηκε, η Μαρία έτρεξε προς το κιβώτιο όπου έκρυβε τα πολύτιμα αντικείμενά της. Εκεί, προς έκπληξή της, βρήκε τον σταυρό της άθικτο, στέκοντας όρθιο μέσα στις φλόγες.

Η Μαρία αισθάνθηκε μια έκρηξη χαράς και ανακούφισης. Ήξερε ότι ο Θεός είχε ακούσει τις προσευχές της και είχε κάνει θαύμα. Ο σταυρός της είχε γίνει σύμβολο της προστασίας και της ευλογίας του Θεού.

Από εκείνη την ημέρα, ο σταυρός έγινε γνωστός ως "Του Σταυρου". Οι άνθρωποι από τα γύρω χωριά άρχισαν να έρχονται για να τον δουν και να προσευχηθούν για τις δικές τους ανάγκες.

Πίστευαν ότι ο σταυρός είχε μαγικές δυνάμεις και θα μπορούσε να θεραπεύσει τους αρρώστους, να προστατεύσει τους ταξιδιώτες και να φέρει καλή τύχη.

Η Μαρία συνέχισε να φροντίζει τον σταυρό μέχρι το τέλος των ημερών της. Έγινε ιερό κειμήλιο, που μεταδιδόταν από γενιά σε γενιά, μια μόνιμη υπενθύμιση της αγάπης και της προστασίας του Θεού.