Το σημείωμα ήταν από τον παλιό μου φίλο, τον Γιάννη. Δεν είχαμε μιλήσει εδώ και χρόνια, και δεν ήξερα πώς είχε βρει τη διεύθυνσή μου. Αλλά στο σημείωμα, ο Γιάννης μου έλεγε ότι ήταν άρρωστος και ότι δεν του απέμεναν πολλοί μήνες ζωής.
Το σημείωμα έλεγε:
"Αγαπητέ μου φίλε,Δεν μπορούσα να πιστέψω τα νέα. Ο Γιάννης ήταν πάντα γεμάτος ζωή και ενέργεια, και δεν μπορούσα να φανταστώ τη ζωή χωρίς αυτόν. Καθώς διάβαζα το σημείωμα ξανά και ξανά, τα δάκρυα μου κυλούσαν στο πρόσωπό μου.
Έγραψα στον Γιάννη ένα γράμμα, εκφράζοντας τη λύπη και την αγάπη μου. Του είπα ότι μου λείπει πολύ, και ότι πάντα θα τον θυμάμαι.Λίγες εβδομάδες αργότερα, έλαβα ένα άλλο γράμμα από τον Γιάννη. Αυτή τη φορά, μου έλεγε ότι είχε βρει παρηγοριά στη θρησκεία και ότι ήταν έτοιμος να περάσει στην επόμενη ζωή.
Σε λίγες μέρες, ο Γιάννης έφυγε από αυτόν τον κόσμο. Ήμουν λυπημένος, αλλά ήξερα ότι ήταν σε ένα καλύτερο μέρος. Και κάθε φορά που σκέφτομαι το τελευταίο σημείωμα που έλαβα από εκείνον, νιώθω μια γλυκόπικρη χαρά και μια βαθιά αγάπη για τη φιλία μας.
Ως φόρος τιμής στη μνήμη του φίλου μου, αποφάσισα να μοιραστώ την ιστορία του με τον κόσμο. Ελπίζω ότι το τελευταίο σημείωμα του Γιάννη θα αγγίξει τις καρδιές των ανθρώπων και θα τους υπενθυμίσει τη σημασία της φιλίας.