Φαραντουρησ

Ειμαι ένας παλιός Αθηναίος που είχα την τύχη να κακομάθω τα παιδικά μου χρόνια με πολλές επισκέψεις από συγγραφείς, ποιητές, λόγιους της εποχής μου. Ακούγοντας συζητήσεις περί τέχνης και ιστορίας, ένιωσα την ανάγκη να συμμετέχω και εγώ στη διατήρηση της λαϊκής μας μουσικής κληρονομιάς. Έτσι πήρα το μπουζούκι και άρχισα να μελετάω τη δημοτική μουσική.

Εμπνευσμένος από τη συλλογή του Σίμωνα Καρά, που περιέχει και τα δημοτικά της Πάρου, ξεκίνησα να γράφω τα πρώτα μου τραγούδια. Εκείνα τα χρόνια ήρθε στην Ελλάδα ο Νίκος Γκάτσος. Προς τιμή του ήθελα να φτιάξω ένα δίσκο με δικά μου τραγούδια, αλλά και με δύο ποιήματα του Γκάτσου σε μουσική του Μάνου Χατζηδάκι. Εκείνος δεν είχε ιδέα ποιος είμαι και έπρεπε να βρω τρόπο να τον συναντήσω. Ήξερα ότι έμενε στο σπίτι του Γιώργου Σεφέρη στην Αίγινα. Ένα πρωί του τηλεφώνησα και μου είπε πως θα πάει στο ταχυδρομείο της Πόρου να παραλάβει γράμματα. Είχα ένα μήνα διορία να φτιάξω τον δίσκο και να τον στείλω να τον παραλάβει στο ταχυδρομείο. Ευτυχώς, τα κατάφερα και του τον έστειλα. Μετά από δύο εβδομάδες με πήρε τηλέφωνο και με πληροφόρησε πως του άρεσε πολύ ο δίσκος και ότι θα με στήριζε.

Έτσι ξεκίνησε η μουσική μου πορεία. Στη συνέχεια ήρθε η γνωριμία μου με τη δισκογραφική εταιρία Lyra, η συνεργασία μου με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, τον Θάνο Μικρούτσικο και αργότερα η συνάντηση με τον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η πραγματοποίηση των πρώτων μου δίσκων που με καθιέρωσαν στο χώρο της ελληνικής μουσικής.

Όμως η ζωή τα φέρνει όπως θέλει. Στην πρώτη μου μεγάλη συναυλία το 1970, όπου και παρουσιάστηκε ο δίσκος «Πρωινό Σαββάτο στην Κυψέλη», έμεινα άφωνη. Εκείνο το βράδυ κατά τη διάρκεια της συναυλίας με κέρδισε το χειροκρότημα του κόσμου. Ένιωσα την αγάπη και το θαυμασμό στο πρόσωπό μου. Ήταν η στιγμή που αποφάσισα ότι αυτή θα είναι η ζωή μου. Θέλω να λέω και να τραγουδάω όσο ακόμη έχω δυνάμεις. Η μουσική μου πορεία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα και λαμβάνω μεγάλη δύναμη και χαρά από τις ζωντανές εμφανίσεις μου, αλλά και από τα μηνύματα που καθημερινά λαμβάνω από τους Έλληνες που βρίσκονται στο εξωτερικό.

Η αγάπη του κόσμου είναι αυτή που με γεμίζει χαρά και μου δίνει δύναμη να συνεχίσω να δημιουργώ και να μεταφέρω το μήνυμα της ελληνικής μουσικής κληρονομιάς και στις νεότερες γενιές.