Φιγκο

Μια υποτιμημένη λιχουδιά, ένα γευστικό δώρο που μας έκανε η φύση. Όταν ανοίγω ένα ζουμερό φίκος, νιώθω σαν να ξεδιπλώνω έναν μικρό θησαυρό, γεμάτο γλυκές, ζουμερές και δροσιστικές λιχουδιές.

Τα σύκα φύονται σε ζεστά κλίματα, ανθίζοντας αθόρυβα κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο. Τα εντομοι και τα πουλιά είναι εκείνοι οι τυχεροί που τα γευόντουσαν για αιώνες, μέχρι που οι άνθρωποι ανακαλύψαμε την κρυμμένη τους νοστιμιά.

Για μένα, το να τρώω ένα φίκος δεν είναι απλά μια εμπειρία γεύσης, αλλά και μια αναδρομή σε παιδικές αναμνήσεις. Ως παιδί, συνήθιζα να ανεβαίνω σε μια τεράστια συκιά στον κήπο της γιαγιάς μου, αρπάζοντας φρέσκα, ζεστά από τον ήλιο φίκος. Η γλυκιά σάρκα τους στοματομάτων το θερινό λιοπύρι και το ζουμί τους έτρεχε στα χέρια μου, λερώνοντάς τα σκούρο μωβ.

Σήμερα, ακόμη και ως ενήλικας, η αγάπη μου για τα σύκα παραμένει αμείωτη. Τα βρίσκω τόσο πολύτιμα που συχνά τα ξεραίνω για τον χειμώνα, όταν η νοσταλγία για τη ζεστή αγκαλιά του καλοκαιριού γίνεται πιο έντονη. Τα ξεραμένα σύκα είναι εξίσου νόστιμα, με την γλυκύτητά τους να εντείνεται από τον ήλιο και την υφή τους να γίνεται ελαφρώς αμυλώδης.

Εάν δεν έχετε δοκιμάσει ποτέ φρέσκα ή αποξηραμένα σύκα, σας παρακινώ ανεπιφύλακτα να αναζητήσετε αυτή την κρυμμένη λιχουδιά. Γευστικά και θρεπτικά, τα σύκα είναι ένας καρπός που αξίζει μια θέση στο τραπέζι σας

Έτσι, την επόμενη φορά που θα δείτε μια συκιά με τα φύλλα της τρεμουλιάζουν στον άνεμο, μην διστάσετε να δοκιμάσετε τα φρούτα της. Αφήστε την γλυκύτητά τους να σας μεταφέρει σε μια ηλιόλουστη ανάπαυλα, όπου η φύση απλώνει το χέρι της για να μοιραστεί έναν από τους πιο υποτιμημένους θησαυρούς της.