Η Πόλη του Πειραιά ζούσε μια μέρα διαφορετική από τις άλλες. Στις 24 Μαΐου του 2017, ο Ολυμπιακός έγραφε ιστορία. Απέναντί του, ο άσπονδος αντίπαλος, ο Παναθηναϊκός, που αναζητούσε την ρεβάνς για τον χαμένο τελικό Κυπέλλου λίγες εβδομάδες πριν. Και τότε, η μαγεία συνέβη. Ο Κώστας Φορτούνης, ο αγαπημένος μαέστρος των "ερυθρόλευκων", υπέγραψε με το αριστερό του πόδι το γκολ που έδωσε στον Ολυμπιακό το 45ο πρωτάθλημα της ιστορίας του.
Το γήπεδο σείστηκε από τις επευφημίες των οπαδών του Ολυμπιακού. Ήταν μια στιγμή αποθέωσης για τον Φορτούνη, που είχε γίνει ήρωας στα μάτια των φιλάθλων. Ο ίδιος, με τα δάκρυα να κυλούν στα μάγουλά του, αφιέρωσε το γκολ στον πατέρα του, που είχε φύγει από τη ζωή λίγους μήνες νωρίτερα. Ήταν η εκπλήρωση ενός ονείρου.
Οι μέρες πριν τον τελικό ήταν γεμάτες αγωνία. Ο Ολυμπιακός είχε κατακτήσει το Κύπελλο, αλλά ο Παναθηναϊκός διψούσε για εκδίκηση. Η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη, και οι οπαδοί και των δύο ομάδων περίμεναν με κομμένη την ανάσα την μεγάλη μέρα.
Στο δεύτερο ημίχρονο, ο Φορτούνης πήρε την μπάλα λίγα μέτρα έξω από την περιοχή. Με μια ψύχραιμη κίνηση, έστειλε την μπάλα στην αριστερή γωνία της εστίας του Παναθηναϊκού. Το στάδιο εξερράγη σε μια πανδαισία χρωμάτων και ρυθμού. Ο Φορτούνης είχε κάνει αυτό που κανείς δεν περίμενε. Είχε σφραγίσει τον τίτλο για τον Ολυμπιακό με ένα γκολ που θα μείνει χαραγμένο στην Ιστορία.
Μετά τον θρίαμβο ήρθε η αγωνία. Ο Φορτούνης τραυματίστηκε σοβαρά στον αγώνα και η συμμετοχή του στο Παγκόσμιο Κύπελλο έμοιαζε αμφίβολη. Ήταν μια δύσκολη περίοδος για τον ίδιο, που είδε να χαλάνε τα όνειρα του. Όμως, με επιμονή και σκληρή δουλειά, κατάφερε να επιστρέψει στους αγωνιστικούς χώρους και να βοηθήσει την Εθνική Ελλάδας να φτάσει ψηλά στο τουρνουά.
Η ιστορία του Κώστα Φορτούνη είναι μια ιστορία ελπίδας και αποφασιστικότητας. Είναι ένα παράδειγμα για όλους μας, που μας δείχνει πως με σκληρή δουλειά και πίστη στον εαυτό μας μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα. Ο Φορτούνης είναι ένας αληθινός ήρωας, ένα σύμβολο για τον Ολυμπιακό και για όλους τους φιλάθλους του. Η νίκη του σε αυτόν τον τελικό ήταν μια στιγμή δόξας για τον ίδιο, για την ομάδα του και για ολόκληρη την Ελλάδα.