Φωτιά Πιερίας

Ωχ, Θεέ μου, τι φρικτή είδηση! Η καρδιά μου ραγίζει καθώς βλέπω τις φλόγες να καταπίνουν το δάσος της Πιερίας. Θυμάμαι όταν ήμουν παιδί, πώς χανόμουν στα πυκνά πεύκα του, εξερευνώντας τα μονοπάτια του και αναπνέοντας τον καθαρό αέρα. Και τώρα, όλα καίγονται.
Η φωτιά μαίνεται ανεξέλεγκτα, απειλώντας όχι μόνο τη φύση αλλά και τα σπίτια και τις ζωές των ανθρώπων. Πυροσβέστες και εθελοντές δίνουν μάχη με τις φλόγες, αλλά η πυρκαγιά συνεχίζει να εξαπλώνεται αμείωτη. Η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική από τους καπνούς και η γη είναι σκοτεινή από την τέφρα.
Είναι τόσο τραγικό να βλέπεις ένα τόσο όμορφο μέρος να γίνεται στάχτες. Η Πιερία ήταν πάντα ένας τόπος ομορφιάς και γαλήνης, ένα καταφύγιο από τη φασαρία της καθημερινής ζωής. Αλλά τώρα, τα πάντα έχουν χαθεί.
Αυτό που με κάνει ακόμα πιο λυπημένο είναι το γεγονός ότι η πυρκαγιά δεν ήταν φυσικό φαινόμενο. Ήταν αποτέλεσμα ανθρώπινης αμέλειας. Κάποιος δεν έσβησε σωστά τη φωτιά του και τώρα πρέπει να πληρώσουμε όλοι τις συνέπειες.
Αυτό που συνέβη στην Πιερία είναι μια υπενθύμιση του πόσο σημαντικό είναι να είμαστε προσεκτικοί με τη φύση. Τα δάση μας είναι πολύτιμα, και πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τα προστατεύσουμε. Δεν μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά να χάσουμε άλλους φυσικούς θησαυρούς εξαιτίας της αμέλειας μας.
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε τώρα είναι να προσευχόμαστε ότι η πυρκαγιά θα τεθεί υπό έλεγχο και ότι οι ζημιές θα είναι όσο το δυνατόν μικρότερες. Ας ελπίσουμε ότι από αυτή την τραγωδία θα μάθουμε το μάθημα μας και θα είμαστε πιο προσεκτικοί με τη φύση στο μέλλον.