Φωτια Σοφικο

Ο κολιός χάλασε τον κόλιανδρο

Είμαι από τη Σοφικό, ένα χωριό κοντά στη Θεσσαλονίκη. Πριν από λίγα χρόνια, συνέβη κάτι τρομακτικό στο χωριό μας που θα μας μείνει αξέχαστο.

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ξαφνικά ξέσπασε φωτιά στον στάβλο ενός από τους γείτονές μας. Οι φλόγες εξαπλώθηκαν γρήγορα και μέσα σε λίγες ώρες όλο το χωριό είχε παραδοθεί στην κόλαση της φωτιάς.

Οι κάτοικοι του χωριού προσπάθησαν να σβήσουν τη φωτιά, αλλά ήταν μάταιο. Ο άνεμος ήταν τόσο δυνατός που έκανε τις προσπάθειές τους άκαρπες. Κάθε σπίτι, κάθε δέντρο, κάθε σοδειά έγινε στάχτη.

Χάσαμε τα πάντα εκείνη τη νύχτα. Τα σπίτια μας, τις περιουσίες μας, ακόμα και τις αναμνήσεις μας. Όμως, το πιο σημαντικό είναι ότι χάσαμε τους ανθρώπους μας. Πολλοί χωριανοί μας αγνοούνται μέχρι σήμερα.

Μετά τη φωτιά, το χωριό μας ήταν σαν μια πόλη φάντασμα. Τα σπίτια ήταν κατεστραμμένα, οι δρόμοι άδειοι και η ατμόσφαιρα βαριά από θλίψη και απόγνωση.

Μόνο με την αλληλεγγύη και το πείσμα των κατοίκων του χωριού μας καταφέραμε να σταθούμε ξανά στα πόδια μας. Βοηθήσαμε ο ένας τον άλλον να ξαναχτίσουμε τα σπίτια μας, να φυτέψουμε ξανά τις σοδειές μας και να συνεχίσουμε τη ζωή μας.

Η φωτιά του Σοφικού ήταν μια τραγωδία που σημάδεψε ανεξίτηλα τη ζωή μας. Αλλά επίσης μας δίδαξε το πραγματικό νόημα της κοινότητας και της ανθεκτικότητας. Είμαστε ένας λαός που δεν το βάζει κάτω και πάντα βρίσκει τη δύναμη να προχωρήσει ό,τι δυσκολίες κι αν αντιμετωπίσουμε.

Μαθήματα που πήραμε από τη φωτιά του Σοφικού:

Η κοινότητα είναι η μεγαλύτερη δύναμή μας.

Η ανθεκτικότητα του ανθρώπινου πνεύματος δεν έχει όρια.

Τα πράγματα μπορούν να αντικατασταθούν, οι άνθρωποι όμως όχι.

Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.

Έκκληση προς δράση:
Ας στηρίζουμε τους ανθρώπους που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές. Μιας μικρή βοήθειας αρκεί για να κάνουμε τη διαφορά στη ζωή τους.