Φωτια μοσχατο

Φωτιά μοσχοβολιστή, φωτιά που καίει γλυκά. Το φθινοπωρινό άρωμα του σταφυλιού μοσχάτου που γίνεται κρασί, ενώ οι τελευταίες αχτίδες του ήλιου χαιρετούν το καλοκαίρι που φεύγει. Αυτή είναι η περίοδος του τρύγου, μια εποχή που η Ελλάδα γιορτάζει το πιο αγαπημένο της ποτό, το κρασί.

Δεν υπάρχει πιο όμορφη εικόνα. Τοπίο μαγευτικό, με τα κλήματα να απλώνονται απέραντα. Αμπελουργοί στο χωράφι, με τα καλάθια τους στον ώμο, να γεμίζουν με τα ζουμερά σταφύλια. Ο ήχος από τα δρεπάνια, το κροτάλισμα των καρυδιών που συνδυάζονται με τις φωνές των εργατών που γελάνε και τραγουδάνε. Κι η φωτιά που ξεπηδά κάπου μακριά.

Φωτιά που συγκεντρώνει την παρέα

Η φωτιά του τρύγου είναι μια φωτιά συντροφιάς. Γύρω από αυτήν μαζεύεται η οικογένεια, οι φίλοι, οι γείτονες. Συζητάνε τα της χρονιάς, μοιράζονται τα νέα τους, γελάνε, τραγουδάνε, χορεύουν. Φτιάχνουν το δικό τους τσίπουρο, βράζουν σουτζούκια, ψήνουν κάστανα και καλαμπόκι. Η φωτιά μοσχοβολά τη χαρά και τη ζεστασιά.

Φωτιά που ξεκουράζει

Η φωτιά του τρύγου είναι μια φωτιά που ξεκουράζει. Μετά από μια μέρα γεμάτη δουλειά, οι αμπελουργοί κάθονται γύρω από τη φωτιά, ζεσταίνονται τα χέρια τους και κουβεντιάζουν. Η κόπωση της ημέρας φεύγει, αντικαθιστάται από την ηρεμία και τη γαλήνη.

Φωτιά που διώχνει τα κακά πνεύματα

Η φωτιά του τρύγου είναι μια φωτιά που διώχνει τα κακά πνεύματα. Οι παλιοί πίστευαν πως η φωτιά έχει την δύναμη να απομακρύνει τις κακές δυνάμεις. Γι' αυτό, άναβαν μια φωτιά την παραμονή του τρύγου, για να διώξουν όλα τα κακά και να ευλογήσουν τον τρύγο.

Η φωτιά του τρύγου είναι ένα πανάρχαιο έθιμο, που ακόμα και σήμερα τηρείται σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Είναι μια γιορτή της γης, της συγκομιδής, της συντροφιάς. Είναι μια φωτιά που μοσχοβολά παράδοση, χαρά και ζωή.

Γιατί να μην την ζήσετε και φέτος;