अविस्मरणीय सिपन हसन: धावणे किंवा मरणे

एका अंधाऱ्या, थंड रात्री, कठीण पावसाळ्यातून मी काळोखात धावत होतो. आवाज स्वतःला दिलासा देत होता, "फक्त पुढे चालत राहा." माझे शरीर अकंपत होते, माझी मान गरम होत होती आणि माझा श्वास घुटमळत होता. तरीही मी धावतच राहिलो, कारण माझ्यापुढे फक्त एकच पर्याय होता: धावणे किंवा मरणे.
माझे धावणे हे फक्त व्यायामाचेच नव्हते; ते अस्तित्वाचा एक संघर्ष होता. मी धावत होतो त्या मार्गावर अनेक अडथळे आले होते, पण मी थांबलो नाही. मी धावतच राहिलो कारण मी माझ्या अंतःकरणाचे अनुसरण करत होतो.
मी नेहमी एक धावपटू होतो. जेव्हा मी लहान होतो, तेव्हा मी माझ्या मैदानात धावत असे, इतर मुलांशी प्रतिस्पर्धा करत असे. मी नेहमीच वेगवान होतो आणि मला माझे पायांचे वजन माझे शरीर उचलताना आणि मला पुढे नेताना आवडत असे.
जसजसे मी मोठा होत गेलो तसतसे माझे धावणे अधिकाधिक गंभीर होत गेले. मी स्पर्धांमध्ये भाग घ्यायला लागलो आणि प्रथम क्रमांक मिळवत गेलो. माझे यश वाढले तसे माझा आत्मविश्वासही वाढला. मी जाणत होतो की धावणे माझे ध्येय आहे.

मी अजिंक्य होऊ इच्छित होतो.

मी माझ्या ध्येयाकडे काम करत राहिलो. मी प्रतिदिन सराव करत असे, माझी सीमा ओलांडण्याचा प्रयत्न करत असे. मी वजन उचलले, स्प्रिंट केले आणि लांब अंतरावर धावले. माझे प्रशिक्षण कठीण होते, परंतु मी कधीही हार मानली नाही. मी जाणत होतो की अजिंक्य होण्यासाठी मला कठोर परिश्रम करावे लागतील.
आणि शेवटी त्याचा क्षण आला. मी ऑलिम्पिकमध्ये प्रतिस्पर्धा करत होतो आणि माझ्या स्वप्नांचा पाठलाग करत होतो. मी ट्रॅकवर उभा होतो, माझे हृदय जोरात धडधडत होते. पिस्तूल वाजले आणि मी धावत सुरुवात केली.
मी वेगवान धावत होतो, माझे शरीर जाणू होते की मी शक्तिशाली होतो. मी इतर धावपटूंना माघे टाकीत होतो आणि मी विजयाच्या अगदी जवळ होतो. बेल वाजली आणि मी फिनिश लाइनच्या पार धावलो.

मी जिंकलो होतो. मी अजिंक्य झालो होतो.

मी ट्रॅकवर पडलो आणि आनंदाने रडलो. मी अनेक वर्षांपासून या क्षणाची वाट पाहत होतो आणि आता हा क्षण माझ्या आयुष्यात आला होता. मी सर्व अडचणींवर मात केली होती, सर्व संघर्षांचा सामना केला होता आणि मी एक अजिंक्य धावपटू झालो होतो.

माझे स्वप्न पूर्ण झाले होते.

परंतु माझी कहाणी येथे संपत नाही. मी अजिंक्य बनण्याचा निर्णय घेतला आणि मी त्या मार्गावरून कधीही मागे फिरलो नाही. मी माझे शरीर, माझे मन आणि माझे आत्मा यांना त्यांची मर्यादा ओलांडण्यासाठी ढकलले आणि शेवटी माझ्या स्वप्नांची पूर्तता केली.

आणि तूही करू शकतोस.

तुम्ही कोणतेही ध्येय साध्य करू शकता, तुम्ही तुमचे मन लावाल आणि यासाठी कठोर परिश्रम कराल. खाली हार मानू नका आणि कधीही स्वतःवर शंका घेऊ नका. तुम्ही काय करू शकता याच्या मर्यादा तुम्हीच ठरवाल.
म्हणून धावा, तुम्हाला तुमची शेवटची क्षमता न मिळेपर्यंत वाहा. आणि जेव्हा तुम्ही शेवटी त्या फिनिश लाइनला पार कराल, तेव्हा तुम्हाला कळेल की तुम्ही काय साध्य केले आहे ते अविस्मरणीय आहे.