आणी बाबा, आज आपल्याला कॅन्सर झाला आहे..

एकदा एक लाडका आपल्या वडिलांसोबत रुग्णालयात गेला होता. डॉक्टरने त्याच्या वडिलांची तपासणी केली आणि त्याला एक भयानक बातमी दिली.
"तुम्हाला कॅन्सर झाला आहे," डॉक्टर म्हणाले.
लाडका निःशब्द झाला. त्याला काय म्हणावे ते कळेना. तो केवळ आपल्या वडिलांच्या चेहऱ्याकडे पाहत राहिला.
वडिलांनी त्याला मिठी मारली आणि म्हणाले, "काळजी करू नको, बाबा. मी बरा होईन."
त्या दिवसापासून, लाडक्याने आपल्या वडिलांची खूप काळजी घेतली. तो त्यांना जेवण बनवून देई, त्यांना औषध देई आणि त्यांच्यासोबत खेळ खेळई.
एक दिवस, त्याच्या वडिलांनी त्याला विचारले, "बाबा, तुला काय वाटते, मी बरा होईन का?"
लाडक्याने उत्तर दिले, "हो, बाबा. तुम्ही नक्की बरे व्हाल."
वडिलांनी खूश होऊन त्याला पुन्हा मिठी मारली.
दुसऱ्या दिवशी, लाडक्याला डॉक्टरांनी फोन आला. डॉक्टरांनी त्याला सांगितले की त्याच्या वडिलांचा कॅन्सर बरा झाला आहे.
लाडका खूप आनंदी झाला. तो रुग्णालयात धावला आणि त्याने आपल्या वडिलांना मिठी मारली.
वडिलांनी त्याला म्हणाले, "आभार, बाबा. तुझ्यामुळेच मी बरा झालो."
लाडक्याने म्हटले, "छे, आबा. हे माझं कर्तव्य होतं."
त्या दिवसापासून, लाडका आणि त्याचे वडील खूप जवळचे बनले. ते नेहमी एकत्र वेळ घालवीत.
एक दिवस, लाडक्याने आपल्या वडिलांना विचारले, "आबा, तुम्हाला कधी कॅन्सर होईल असे वाटले होते का?"
वडिलांनी हसून उत्तर दिले, "हो, बाबा. जेव्हा डॉक्टर मला सांगितले की मला कॅन्सर झाला आहे, तेव्हा मला वाटले की माझा जीव जाणार आहे."
लाडक्याने विचारले, "मग तुम्ही कसे बरे झाला?"
वडिलांनी उत्तर दिले, "तुझ्यामुळे. तुझ्यामुळे मला जगाचे महत्व कळले. तुझ्यामुळे मला वाटले की मला जगायचे आहे."
लाडक्याने आपल्या वडिलांना मिठी मारली आणि म्हणाला, "आणी बाबा, मी तुम्हाला खूप प्रेम करतो."
वडिलांनी त्याला मिठी मारली आणि म्हणाले, "मीही तुला खूप प्रेम करतो, बाबा."
त्या दिवसापासून, लाडका आणि त्याचे वडील खूप जवळचे बनले. ते नेहमी एकत्र वेळ घालवीत आणि एकमेकांवर खूप प्रेम करीत.