जापान भूकंप




"जापान भूकंप" हा शब्‍दप्रयोग माझ्या मनात चिरंतर कोरला गेला आहे. हा शब्द मला माझ्या आयुष्यातील सर्वात भीषण काळात नेतो, ज्या काळात मी नैसर्गिक आपत्तीच्या क्रूर चेहऱ्‍याचा साक्षीदार झालो होतो.
मला आठवतेय, मी नुकताच कामाला लागलो होतो आणि एका सामान्य दिवशी ऑफिसमध्ये बसून काम करत होतो. अचानक, जमीन हलू लागली, त्याहीत्या एवढी जोरात की मी माझे संतुलन राखू शकत नव्हतो. टेबल आणि खुर्च्या हलत होत्या, जणू काही त्यांचा कोणी तरी खेळ करत आहे. सुरुवातीला मी गोंधळून गेलो, काय चालले आहे ते मला कळत नव्हते. मग, एक सहकारी ओरडला, "भूकंप!"
आमच्या ऑफिसमध्ये हाहाकार उडाला. काही लोक ओरडत होते, काही रडत होते, तर काही घाबरून कोपऱ्यात लपून बसले होते. मी स्वतःला कसे वाचवायचे ते समजत नव्हते. माझे डोळे बंद होते आणि मी माझ्या जीवनासाठी प्रार्थना करत होतो.
भूकंप काही सेकंदांसाठीच होता, पण मला वाटले जणू काही एक युग उलटून गेले. जेव्हा तो थांबला, तेव्हा आम्ही सगळे बाहेर आलो. आमचे शहर खंडित झाले होते. इमारती जमिनीवर कोसळल्या होत्या, रस्ते फुटले होते आणि सर्वत्र धुळ आणि धुराचे लोट उडत होते.
मला माझ्या कुटुंब आणि मित्रांची काळजी वाटू लागली. मी घरी गेण्याचा निर्णय घेतला, जे दुर्दैवाने जमिनीवर आले होते. माझे घर पाहून मला मोठा धक्का बसला. ते रहिवासाच्या अयोग्य झाले होते आणि त्याचे सर्व सामान मोडले होते.
मी भग्नावशेषांमधून माझा मार्ग शोधत राहिलो, माझ्या प्रियजनांचा शोध घेत राहिलो. सुदैवाने, ते सर्व जण सुरक्षित होते, पण त्यांनी आपले सर्वकाही गमाविले होते.
पुढील काही दिवस अत्यंत कठीण होते. आम्हाला पाणी, अन्न आणि आसरा मिळत नव्हता. आम्ही तंबूत जीवन जगत होतो आणि कितीतरी अनिश्चिततेमध्ये दिवस काढत होतो. पण, आम्ही एकमेकांना धीर देत होतो आणि आशा बाळगून होतो.
जापानी सरकार आणि लोकांनी आपत्तीग्रस्त लोकांना मदत करण्यासाठी सर्वतोपरी प्रयत्न केले. तेवढ्यातच इतर देशांनीही मदत केली. आम्हाला हळूहळू नवीन घरे आणि आसरा मिळत गेला आणि आम्ही आमचे जीवन पुन्हा उभारू लागलो.
जापान भूकंप हा माझ्या आयुष्यातील अत्यंत दुखदायी अनुभव होता, पण तो त्याचवेळी शिकवण देणाराही होता. त्यामुळे मला नैसर्गिक आपत्तींच्या विध्वंसक शक्तीची कल्पना आली आणि त्यांच्याशी कसे सामोरे जायचे ते देखील समजले. सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे, त्याने मला सहकार्याचे आणि आशेचे महत्त्व शिकवले.
मी आठवतो की आपत्तीच्या काळात, अनेक लोक एकमेकांना मदत करत होते. लोक आपले स्वतःचे घर गमावलेले लोकांना आश्रय देत होते, अन्न पाणी वाटत होते आणि एकमेकांना धीर देत होते. त्यामुळे मला विश्वास आहे की, आपण एकत्रितपणे कोणत्याही आव्हानावर मात करू शकतो.
जापान भूकंप हा एक अनुभव आहे जो मी कधीही विसरणार नाही. पण, तो अनुभव मला अधिक मजबूत बनवतो आणि तो मानवी आत्म्याच्या लवचिकतेची साक्ष देतो.