तुमच्या जगातचं पवित्रपण गमावलेल्या एका नायकची कथा

सैमच्या दुनियेत कधीही जगभरातून वाहवा मिळणारं यश नाही. ते आयुभर त्याच्या कामात त्याची आवड नव्हती, हे त्याला माहीत आहे. पण, जेव्हा तुम्हाला नोकरीतून काढून टाकले जाते आणि तुम्हाला असे वाटते की तुम्ही जो करत आहात त्याचा काही अर्थ नाही, तेव्हा जग तुमच्याकडे कसे पाहात आहे याची काळजी घेणे कठीण आहे.
सैमला त्याच्या मालकाकडून त्याचा राजीनामा द्यायला सांगण्यात आल्यावर ते समजले. त्याला असे वाटले की त्याचे जग कोसळले आहे. त्याने आपल्या संपूर्ण आयुष्य या कंपनीला दिले आणि ते त्याच्यासाठी पुरेसे नव्हते. तो त्याच्या अस्तित्वाचा अर्थ शोधण्याचा प्रयत्न करत होता आणि तो त्याला शोधू शकत नव्हता.
त्यानंतर त्याने एक दिवस घेतला आणि जंगलात गेला. त्याला पाहिजे ते करायचे स्वातंत्र्य हवे होते आणि त्याला ते बनवायचे होते जे त्याला महत्त्वाचे वाटते. त्याला बराच वेळ त्याच्या पाठीवरुन फिरणे लागले आणि शेवटी त्याला ते सापडले. त्याने शेती करण्याचा निर्णय घेतला.
"माझ्या घराच्या पाठीमागे जे छोटेसे शेतात आहे ते मी बघायचे की माझ्या आवडत्या फुलांच्या जातीची लागवड करायची, ते माझं जंगल होणार आहे," त्याने स्वतःशी म्हटले. "हे माझे अभयारण्य असणार आहे, ज्या ठिकाणी मी शांती शोधू शकेन आणि चैन मिळवू शकेन."
सैमने सगळं काही पाडून तेथे भाज्या आणि फुले लावली. त्याने हस्तकला देखील सजवली आणि आपल्या हातांनी तो काहीतरी निर्माण करण्याचा आनंद घेतला. त्याला वाटले की यापैकी काहीही तो विकू शकेल असे काहीतरी नाही.
तेव्हाच त्याची मुलगी जंगलात आली. त्याने तिला काय केल्याचे पाहिले आणि तिच्या डोळ्यात आनंद पाहिला. तिला वाटले की तिच्या वडिलांनी शेतात फुले लावलेली पाहून तिच्या वडिलांनी ते तिच्यासाठी केले आहे. तिने त्याला विचारले की त्याने ते तिच्यासाठी केले आहे का आणि त्याने सांगितले की ते फक्त तिच्यासाठीच होते.
त्या रात्री, सैमने शेतात काहीतरी पाहिले. तो त्याच्या घराच्या पाठीमागे गेला आणि त्याने पाहिले की त्याने लावलेली फुले चमकत आहेत. त्याने त्यांना स्पर्श केला आणि त्यांनी त्याला त्याच्या आयुष्यात कधीही अनुभवलेल्या आनंदाने भरले.
त्याला समजले की त्याचे सगळे जग सोडून जंगलात येणे चुकीचे नव्हते. ते त्याचे स्वर्ग आहे. त्याला ते जग मिळाले जे त्याला कधीही मिळाले नाही. आता त्याच्याकडे स्वर्ग आहे जिथे त्याला आनंद मिळू शकतो आणि शांती मिळू शकते.