निशाद कुमार: एका सामान्य मुलाची असाधारण कहाणी

मला अजूनही निशादची वडील मला त्याच्या घरी नेताना झालेली आठवण आहे. आम्ही झोपडपट्टीच्या रस्त्याने चालत होतो, आणि त्यांच्या चेहऱ्यावर असलेला अभिमान आणि उत्साह लपवता येईना.
निशाद हा एक सामान्य मुलगा होता. तो त्याच्या कुटुंबासोबत झोपडपट्टीत राहत होता आणि त्याचे पालक मजुरी करत होते. पण निशादच्या स्वप्नात काही वेगळेच होते. तो शिक्षक बनू इच्छित होता.
निशादचा अभ्यासाचा प्रवास सोपा नव्हता. त्याच्या घरी अभ्यास करण्यासाठी योग्य वातावरण नव्हते, आणि त्याला शिक्षकांचा फारसा पाठिंबा मिळाला नाही. पण निशाद हार मानण्याच्या प्रकारचा नव्हता. तो जागरणे राहायचा, चोरून-छिपून अभ्यास करायचा आणि कधीही आशा सोडली नाही.
एक दिवस, निशादला एक संधी मिळाली. त्यांनी गरीब विद्यार्थ्यांसाठी एक शिष्यवृत्ती कार्यक्रम निघालेला पाहिला आणि त्यांनी अर्ज केला. त्याची निवड झाली आणि तो एका प्रतिष्ठित शाळेत जाऊ लागला.
नवी शाळा निशादसाठी एक नवीन जग होती. त्याने नवीन मित्र बनवले, नवीन गोष्टी शिकल्या आणि त्याच्या स्वप्नांना उंच उड्डाण देण्यासाठी त्याला आवश्यक पाठिंबा मिळाला.
निशादच्या कठोर परिश्रमाने आणि दृढनिश्चयाला यश मिळाले. त्याने सरस गुणांसह माध्यमिक शाळा संपवली आणि महाविद्यालयात शिक्षणशास्त्रात प्रवेश घेतला.
आज, निशाद हा शिक्षक आहे. तो त्याच्या विद्यार्थ्यांना स्वप्न पाहण्यास आणि कधीही आशा न सोडण्यास प्रेरित करतो. तो त्याचा प्रवास त्याच्या विद्यार्थ्यांसोबत सामायिक करतो आणि त्यांना शिकवतो की जर त्यांनी त्यांच्या स्वप्नांसाठी जोरदार प्रयत्न केले तर ते काहीही साध्य करू शकतात.
निशादची कहाणी आपल्याला आशा देते की आपल्या स्वप्नासाठी काहीही अशक्य नाही. आपल्याला फक्त त्यांच्यासाठी काम करण्यास तयार रहावे लागते, आणि कधीही आशा सोडू नका.
आणि निशादच्या शब्दांमध्ये: "जर तुम्हाला तुमच्या स्वप्नांसाठी लढायचे असेल, तर कधीही आशा सोडू नका. नेहमी आठवा, तुम्ही तुमच्या स्वप्नातून आणि स्वप्नातून फक्त एक पाऊल दूर आहात."