पाहा, आठवणीतले काही क्षण..
सोमनाथ जुनागढ़च्या प्रवासात मी सौराष्ट्रच्या शुष्क भूमीतून प्रवास करत होतो. रस्त्यात पडलेल्या छोट्या गावात एक भव्य मंदिर दिसले. मंदिराच्या बाहेर पायी चालणाऱ्या लोकांची चहलपहल होती. मी पण ते मंदिर पाहायला बंद केलं.
मंदिराच्या आत प्रवेश करताच एक भव्य मूर्ती दिसली. ती होती स्वामी वज्रनाथ महाराजांची मूर्ती. मूर्तीच्या पायाशी गुरु असून त्यांच्या खोळ्यात साप आहेत. साप त्यांच्या मस्तकावरही आहे. मूर्तीच्या भव्यतेने मी भारावून गेलो.
मंदिराच्या पुजाऱ्याशी बोलून मला स्वामी वज्रनाथ महाराजांबद्दल माहिती मिळाली. ते एक बंजारा सम्राट होते. त्यांना वज्रगिरी महाराज म्हणूनही ओळखले जाते. त्यांचा जन्म इ.स. १५४० मध्ये झाला. ते एक योगी आणि संत होते. ते अनेक सिद्धींना पावले होते.
स्वामी वज्रनाथ महाराजांचा सापांवर पूर्णतः अधिकार होता. ते सापांना खेळवत असत. साप त्यांच्या आज्ञेत असत. स्वामींनी लोकांना सापांच्या भयापासून मुक्त केले. त्यांनी सापांची विषारी दंते काढून टाकली.
स्वामींनी अनेक चमत्कार केले. ते एका रात्रीत एका गावातून दुसऱ्या गावात प्रवास करत असत. ते पाण्यावर चालत होते. त्यांनी अंधांना दृष्टी दिली आणि पंगूंना उभे केले.
स्वामी वज्रनाथ महाराज एक महान संत होते. त्यांनी लोकांना अध्यात्माचा मार्ग दाखवला. त्यांचे शिष्य आजही जगभरात आहेत. त्यांच्या नावाने अनेक मंदिरे आणि आश्रम आहेत. मी जेव्हा त्या मंदिरातून बाहेर पडलो तेव्हा मनात एक उल्लेखनीय शांती होती. स्वामी वज्रनाथ महाराजांच्या आशीर्वादाची माझ्यावर कृपा झाली आहे असे वाटले.
We use cookies and 3rd party services to recognize visitors, target ads and analyze site traffic.
By using this site you agree to this Privacy Policy.
Learn how to clear cookies here