मला पळावे लागले. मी एका साइड स्ट्रीटमध्ये गेलो आणि तेथे लपून बसलो. मला वाटले की मी सुरक्षित आहे, पण अचानक काही गुंडा माझ्या दिशेने येत असल्याचे मी पाहिले. ते ओरडत होते आणि काठ्या घेऊन होते.
मी दौडलो जितका वेग होईल तितका वेग. मी त्यांच्यापासून दूर पळत राहिलो, पण ते माझा पाठलाग करत राहिले. मला वाटले की मी मरणार आहे.
अचानक, मला एक पोलिस अधिकारी दिसला. मी त्याच्याकडे धाव घेतली आणि सांगितले, "मला मदत करा, ते मला ठार मारतील!" पोलिस अधिकाऱ्याने त्वरित पावले उचलली आणि गुंडांना पकडले.
मला तेथून काढून शांत क्षेत्रात नेण्यात आले. मी शॉकमध्ये होतो आणि कापत होतो. मला विश्वास बसत नव्हता की मी अशी भयानक गोष्ट अनुभवली आहे.
माझा अनुभव यूकेमध्ये दंगलीची वास्तविकता दाखवणारा होता. हे वास्तविक होते, ते धोकादायक होते आणि ते विनाशकारी होते. मी असा अनुभव पुन्हा कधीच घेऊ इच्छित नाही, पण त्यातून मी काही महत्त्वाच्या गोष्टी शिकल्या.
पहिले म्हणजे, त्या अत्याचारांचा व्हिडिओ पाहिल्यावर लोक का संतापले ते मला समजते. पोलिसांनी अत्याचार करणे अयोग्य आहे आणि त्यांची जबाबदारी निश्चित करणे आवश्यक आहे.
दुसरे म्हणजे, दंगली ही समस्या सोडवण्याचा मार्ग नाही. हिंसाचार फक्त अधिक हिंसाचाराला जन्म देईल. आम्हाला शांततापूर्ण मार्गाने आमच्या मतभेद सोडवायचे आहेत.
तिसरे म्हणजे, पोलिस आणि आसपासच्या समुदायांमध्ये विश्वास बांधणे आवश्यक आहे. आम्हाला पोलिसांवर विश्वास ठेवता यावा लागेल की ते आम्हाला सुरक्षित ठेवतील आणि आम्हाला आमच्या अधिकारांचे रक्षण करतील. आणि आम्हाला पोलिसांवर विश्वास ठेवला पाहिजे की ते आम्हाला समजतील आणि आमच्या समस्यांशी सहानुभूती दाखवतील.
मी आशा करतो की यूके दंगलीचा माझा अनुभव तुम्हाला तुमच्या समुदायात घडणाऱ्या हिंसाचाराबद्दल विचार करण्यास प्रवृत्त करेल. हिंसाचार हा समस्या सोडवण्याचा मार्ग नाही. शांतता आणि आदराने आपण आपले मतभेद सोडवले पाहिजे.
तुमचा विचार काय आहे? हिंसा आणि दंगली कमी करण्यासाठी आपण काय करू शकतो? आपल्या समुदायांमध्ये शांतता आणि विश्वास कसा निर्माण करता येईल? आम्हाला तुमचे विचार कळवा.