युद्ध आणि माणूसपणाची कसोटी

युक्रेन-रशिया युद्ध हा जगातील अनेक देशांसाठी कठीण काळ होताना दिसत आहे. असा काळ जेव्हा, माणूसपणाची कसोटी लागते. युद्ध हे कधीही समाधान नसते. आणि खरेतर, असे होऊ नये अशी आपली सर्वांचीच इच्छा आहे. यात कोणताही आनंद नाही. केवळ दु: ख, विध्वंस आणि मृत्यू आहे.
युद्धामुळे होणारा दु: खदायक परिणाम पाहून सहन होत नाही. ते असहनीय अत्याचार आहे. युद्धामुळे हजारो निर्दोष नागरिकांना आपले घरदार सोडून पलायन करावे लागते. घरे उद्ध्वस्त होतात, कुटुंबे विखुरतात आणि जीव उद्ध्वस्त होतात. यामुळे अतीव वेदना आणि त्रास होतो.
तुम्हाला कसे वाटते? युद्धामुळे असंख्य नागरिक आणि सैन्य कर्मचाऱ्यांचे बळी गेले आहेत, आणि त्यात आणखी किती होणार आहेत याचा काही अंदाज नाही. हे एक भयानक प्रकारे भयानक आहे. विशेषतः जेव्हा आपल्याला माहित असते की युद्धामुळे होणारी हानी सहज टाळता येते.
परंतु आशा अजूनही आहे. आपण युद्ध थांबवण्यासाठी काम करणे बंद करू नये, जेणेकरून आपण मनुष्य म्हणून आपले जीवन जगू शकू. आपण दया व करुणा दाखवत राहू शकतो. आपण एकमेकांना मदत करणे सुरू ठेवू शकतो.
आणि सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे, आपण माणूसपणाला चिकटून राहू शकतो. युद्धाच्या संकटातून बाहेर पडण्याचा एकमेव मार्ग म्हणजे एकमेकांना आधार देणे आणि आपल्या गौरवासाठी लढणे. आपण युद्ध संपण्याची वाट पाहू शकत नाही, पण आपण त्याच्या विरोधात उभे राहू शकतो. आपण दया आणि करुणेचा संदेश पसरवू शकतो. आपण जगाला दाखवू शकतो की युद्धापेक्षा शांतता श्रेष्ठ आहे.
असो, हृदय हे मनुष्यपणाचे अंतरतम स्वरूप आहे. आणि म्हणूनच आपण ते लढाईत संरक्षित करणे महत्त्वाचे आहे.